You Belong With Me: Part 22

Het was een lange dag, het leek wel alsof Niels me ontweek. De hele dag ving ik geen glimp op van zijn glimlach. Pas toen ik ’s avonds de grote zaal in liep, zag ik hem zitten op zijn vertrouwde plek aan de zwadderich tafel. Hij glimlachte naar me en maakte gebaren om duidelijk te maken dat we na het eten verder zouden gaan met de dansles. Ik knikte en glimlachte nog een keer voordat ik naast Anouk neerplofte. ‘Dus, wat zei ik je? Niels en jij…’ Ik kapte haar af door luid te beginnen neuriën, kinderachtig. ‘Nou, wij houden wel een meidenavond zolang jij bezig bent met Niels’ grijnsde ze opgewekt. ‘Ga me niet bespieden meid’ Mijn ogen werden dunne spleetjes. ‘Nee hoor’ zei ze quasi onschuldig. Het feit dat ze visioenen heeft is soms knap lastig, vooral als ze het gebruikte om me te bespieden. ‘Ik meen het’ dreigde ik nog een keer voordat ik snel weer begon te eten.

Ik lachte toen Niels binnenkwam en grijnzend naar de ketting om mijn nek keek. ‘Vind je hem niet mooi? Ik heb hem van iemand gekregen die héél erg leuk is.’ grijnsde ik. ‘Prachtig’ knikte hij instemmend. ‘Dus, meneer slechte danser. Zullen we eens kijken of je ondertussen al wat beter bent?’ vroeg ik speels. Hij maakte spontaan een buiginkje en nam mijn hand. Hij begeleide me naar het midden van de kamer en legde toen zijn hand op mijn heup.
Ik drukte mezelf tegen hem aan toen ik me door hem liet leiden. Van mijn slechte danser was bijna niets meer over, hij bewoog net zo sierlijk als ik en leek er zelfs van te genieten. Toen het lied ten einde liep liet hij me los en het verbaasde me hoe spijtig ik dat vond.
‘Ik denk dat je het toch al een beetje kunt’ grijnsde ik. Hij lachte. ‘Een beetje?’ vroeg hij. ‘Ja, een beetje’ grijnsde ik. Hij kwam voor me staan en gaf me een speels duwtje
‘Niets zo bescheiden, je mag best bekennen dat het eigenlijk héél goed was.’ grijnsde hij. ‘O, niet overdrijven hé’ lachte ik. ‘O nee?’ Hij sloeg zijn ene arm achter mijn rug en met de andere hief hij soepel mijn benen op. ‘Hé’ riep ik verontwaardigd. Hij grijnsde en droeg me de kamer uit, de gangen door, naar buiten. Onder het maanlicht hield hij halt en zette me weer neer. ‘Zullen we hier even gaan zitten?’ stelde hij voor. Ik knikte me instemmend en liet me naast hem neerzakken. Hij sloeg zijn arm om me heen en trok me voorzichtig tegen hem aan. Ik liet mijn hoofd glimlachend op zijn schouder rusten. Wat voelde hij vertrouwd en lief. Het was alsof ik hem al jaren kende, alsof hij me door één simpele glimlach al mijn zorgen kon laten vergeten. Me kon laten vergeten wie ik was, waarom ik hier was en mijn verleden. Het was alsof het alleen hij en ik waren. Ik voelde zijn warme adem in mijn hals en ik voelde een rilling over mijn rug glijden. Ik besefte dat ik beetje bij beetje verliefd op hem aan het worden was, maar op de een of andere reden was ik daar bang voor. Het kon gewoon niet. Ik slaakte een zucht en staarde naar de maan, wat zou zij doen in mijn plaats? Wat had zij in mijn plaats gedaan? Ik wist het wel, ik wist wat zij met haar liefde had gedaan. Maar was dat zo goed afgelopen? Niet echt. Maar moest ik niet mijn eigen keuzes maken? Mijn hart volgen? Of was mijn opdracht belangrijker? Hij hoorde mijn zucht en keek me bezorgd aan. Hij moest de zorgen en twijfels in mijn ogen gezien hebben. Hij draaide zich voorzichtig om zodat ik achterover in het gras viel en kwam over me heen leunen. ‘Wat is er?’ vroeg hij zacht. ‘Niets hoor’ loog ik. ‘Jawel, ik zie het in je ogen.’ Ik zuchtte, hoe moest ik hem dit uitleggen? ‘Het is gewoon…Ik weet niet wat ik moet doen. Ik vind je wel leuk enzo, en als ik je zie dan vergeet ik al mijn zorgen. Maar tegelijkertijd ben ik er bang voor. En ik weet dat het gewoon nooit zou kunnen werken tussen jou en mij.’ Vertelde ik eerlijk, met een paar héél belangrijke stukjes achterwege gelaten. ‘Mijn lief, denk goed na voor je beslist. Ik wil je niet kwijt, maar ik wil je ook nergens toe dwingen.’ Zijn warme glimlach deed mijn hart harder kloppen. ‘Kom op, laten we een wedstrijdje doen. Wie het snelste bij het bordes is.’ Hij trok me recht en telde af. ‘één, twee…’ Maar ik wachtte niet op drie en rende alvast weg. ‘Hé, valsspeler!’ Hij rende achter me aan terwijl ik achterom keek om mijn tong uit te steken. Tegen de tijd dat ik het bordes op liep, had hij me al bijna ingehaald. Even later sloten zijn armen zich stevig om mijn middel en drukte me tegen hem aan. Ik glimlachte en werd warm van deze aanraking. ‘Weet je, het was me nog nooit eerder opgevallen, maar in het maanlicht is je huid altijd glanzender.’ Ik glimlachte en draaide me om in zijn armen zodat ik hem kon aanraken. Ik schrok even toen ik merkte hoe dichtbij hij wel niet was. Zijn warme adem raakte mijn lippen en ik snakte naar adem. Wat was hij mooi. Ik vond alles leuk aan hem! Van zijn warrige, donker bruine haar, zijn prachtige, bruine ogen tot zijn rode lippen toe. Heel zachtjes, aarzelend om mijn reactie af te wachten, boog hij naar me toe. En de kleine afstand die nog tussen ons inzat werd volledig overbrugt toen ik zijn zachte, warme lippen op de mijne voelde. Mijn lippen leken te branden onder zijn aanraking en gewillig opende ik mijn mond een klein stukje. Ik sloeg mijn armen om hem heen en liet me volledig wegvaren met mijn gevoel. Zijn tong gleed zachtjes over mijn lip en vond al snel de weg naar de mijne. Even waren we verwikkeld in een kus die oneindig leek te duren. Het voelde hemels! Toen hij uiteindelijk zijn lippen van me afhaalde keek hij me diep in mijn ogen aan. Ik glimlachte. ‘Je hebt geen idee hoe lang ik daar al naar verlangde’ zuchtte hij. ‘Je hebt geen idee hoe blij ik ben dat je dat deed’ fluisterde ik terug. En toen boog ik me weer naar hem toe en drukte mezelf zo hard ik kon tegen me aan, een sensuele kus ging over in een vurige kus en ik wilde dat hij nooit zou eindigen. En daar stonden we dan, kussend in het maanlicht. Zij zou het nu weten, zij zou weten dat ik mijn hart had verloren aan deze aardse jongen en me voor altijd aan hem wilde binden. Cailey en Niels, Malfidus en Daze. Dochter van de maan en de zon en mijn lieve, slechte dansertje.