You Belong With Me: Part 21

Cailey pov.
Die avond liepen ik en Anouk lachend rond het meer. Ik vertelde over de grap die ik met Niels had uitgehaald, over iedereen die ik hier ontmoet had en ook over de giftanden die ik uit de geheime kamer had gehaald. Zij vertelde me dan weer wat ik gemist had op Glombor. Al was dat niet echt veel. ‘Dus, je ziet Malfidus wel zitten hé?’ vroeg Anouk. ‘Kom op, we zijn gewoon vrienden’ lachte ik. ‘Nee hoor, ik heb het al lang gezien! Het bal word écht fantastisch!’ een grijns sierde haar gezicht. ‘Anouk!’ riep ik verontwaardigd. ‘Wat?’ vroeg ze. Ik duwde haar lachend in het water en enkele minuten later kwam ze lachend weer boven. ‘Kom je er ook in?’ vroeg ze. Ik twijfelde even, maar gooide toen mijn mantel op de grond en dook sierlijk het water in. Het water voelde vertrouwd aan op mijn lichaam, en automatisch voelde ik de kracht door mijn lichaam branden. Ik dacht niet meer na en liet me volledig gaan. Mijn lange benen werden tegen elkaar aangedrukt en een prachtige, roze zeemeermin staart verscheen. Ik bewoog hem snel heen en weer en schoot als een wervelwind naar beneden. Mijn simpele topje dat ik na het eten had aangetrokken werd vervangen door een bikinitopje en het water glinsterde vrolijk. Anouk zwom naar me toe, met gewone benen uiteraard. Ze glimlachte toen ze mijn gelukkige gezicht zag. Dit was zo lang geleden. Op Glombor kon ik elke dag mezelf zijn, kon ik vliegen in de wind en zwemmen zolang ik kon. Maar hier op zweinstijn moest ik mijn identiteit geheim houden. Na een half uurtje kropen we het water uit en deed ik snel mijn mantel aan. Ik keek even schuchter om me heen, maar kon niemand ontdekken die ons gezien zou kunnen hebben. Nog steeds napratend liepen we terug naar de leerlingenkamer.

Ik en Anouk hadden onze bedden tegen elkaar geschoven zodat we bij elkaar konden slapen, zoals we vroeger ook altijd deden. Dan voelde ze zich veilig en werd ze minder wakker door haar nachtmerries. Anouk, Harmony en Melody konden het meteen goed met elkaar vinden. Ze waren op dit moment al druk bezig met elkaars kleren te passen en hyper de knapste jongens van de school op te noemen. Ondertussen was ik diep in gedachten verzonken en staarde door het raam naar de maan. De maan, wat verlangde ik naar haar. Ik hoopte maar dat dit alles snel achter de rug zou zijn zodat we snel weer herenigd werden.

Tegen de tijd dat de zon opkwam zat ik nog steeds uit het raam te kijken. Ik glimlachte naar de zon die een beetje waterig aan de hemel scheen. Wat hield ik van hem, meer dan anderen zich konden inbeelden. Ik besloot dat het geen nut had om hier te blijven zitten en kleedde me snel om. De anderen sliepen nog, ze waren pas laat in slaap gevallen.
Toen de anderen ook wakker waren en zich hadden klaargemaakt liepen we samen naar de grote zaal voor het ontbijt. Het was nog maar twee dagen voor het bal en iedereen was duidelijk heel opgewonden. ‘Dus, ga jij meedoen met die karaoke?’ vroeg Harmony terloops. ‘Nee’ mompelde ik. ‘Tuurlijk wel! Je hebt echt een prachtige stem! Weet je nog dat liedje dat je zong op mijn verjaardag? Of toen ik huilde? Mijn liedje? Dat moet je zingen! Het is veel te lang geleden’ grijnsde Anouk. ‘Bedankt Anouk’ zuchtte ik omdat ze me geklikt had. ‘Spannend’ grijnsde Melody. Ik mompelde iets onverstaanbaar en keek toen naar de zwadderich tafel. Niels was opgewekt aan het praten met Zabini. Hij was opvallend vrolijk, buiten zijn doen. Op dat moment kwamen de postuilen binnen en ik keek even op, al verwachte ik niets speciaal. Toch landde drie, grijze uilen voor me op tafel, waarbij de laatste mijn chocomelk omstootte. Ik keek verbaasd naar de uilen en begon de brief van de eerste uil los te maken, die meteen weg vloog. Bij de tweede zat een klein cadeautje en de derde was een prachtige roos. Ik opende de brief als eerste, wetend dat de afzender er waarschijnlijk op moest staan.
Geef me je hand
of anders een vinger
Geef me het gevoel
dat je om me geeft
Praat met me
of fluister in mijn oor
Laat me weten
dat je om me geeft
Zoen met me
of een kusje op z'n Frans
laat me merken
dat je om me geeft
Diep van binnen
begin ik te bezinnen
groeit het besef
dat ik echt om je geef
Mijn lief, ik zie je dag na dag voorbij zweven. Je glimlach doet mijn hart sneller slaan.
Volgens mij wist je dit al, maar ik wilde het je toch even laten weten. Ik verwacht niet dat je hier iets over tegen me zegt, niet dat je je gedrag veranderd. Niet dat je ingaat op mijn verlangen of liefde. Ik wil gewoon dat je weet dat ik op je zal wachten, en vanaf de dag van vandaag zal ik er alles aan doen om je hart te stelen.
Veel liefs, de slechtste danser ooit. X.

Verbaasd keek ik op naar de tafel van zwadderich, waar Niels me subtiel negeerde. Zonder erover na te denken nam ik het pak en scheurde het open. Anouk nam niet de moeite om er subtiel achter te vragen en nam meteen de brief om hem te lezen. Toen ik voorzichtig het bruine pakpapier scheurde kwam een klein, zwart doosje tevoorschijn. Toen ik het opende lag er midden in het zwarte fluweel een zilveren hangertje in de vorm van een hartje. Mijn hart ging tekeer toen ik het voorzichtig opnam en voor mijn ogen liet bengelen. Het was in één woord prachtig. Zowel Melody, Harmony en Anouk keken me met grote ogen aan. ‘Doe hem om dan’ grijnsde Anouk meteen. Ik deed het slotje voorzichtig open en hing hem om mijn hals, waar ij vrolijk schitterde als diamant. Ik nam de roos en rook er vrolijk aan, hij rook zo lekker. Wat was hij toch lief, mijn lieve slechte danser.