6.

Draco.
Verveelt zakte ik onderuit op de bank terwijl ik aan mijn gewaad pulkte. Het was echt een verschrikkelijke dag geweest. De leraren leken er een kick van te krijgen om tijdens hun eerste les meteen de moeilijkste dingen te behandelen en ons mega veel huiswerk mee te geven, Potter en Wemel voelden zich heel wat omdat June en Lucas tegen hun hadden gepraat en heel zwadderich daarom geïrriteerd was. En nu was het echt doodsaai in de leerlingenkamer omdat iedereen meteen aan hun huiswerk wilde voordat ze morgen weer een hele stapel zouden krijgen. Ik had Loïse, onze nieuwe huiself de opdracht gegeven om het te maken, maar de anderen waren blijkbaar zo stom dat ze daar zelf niet aan dachten. Dus nu zat ik hier in mijn eentje maar wat te zitten. June en Lucas moesten bij Perkamentus komen om vanalles te bespreken, en ik vroeg me ondertussen toch wel af over wat ze het allemaal hadden. Een muziekclub leek me hartstikke stom, en het idee dat ze de afdelingen dichter bij elkaar wilden brengen al helemaal. Ik kon alleen maar hopen dat ze het vooral over die schoolfeesten zouden hebben, want toen met het schoolternooi was het echt wel gaaf. Ik had op één nacht wel zeven meisjes versierd, twee van hen had ik zelfs kunnen overhalen voor een triootje. Het was echt een geweldig heftige nacht geworden. Eentje om nooit meer te vergeten. Onbewust kreeg ik een grijns op mijn gezicht aan de herinnering van die nacht. Automatisch sloegen mijn hormonen weer op hol. Ik keek even vluchtig de kamer ronden liet mijn ogen uiteindelijk rusten op Lisa, een meisje dat net als June nieuw was. Ze mocht er best wezen. Ik stond op en liep op haar af. Op nog geen vier stappen was ik bij haar en ik leunde nonchalant tegen het tafeltje. ‘Hé, Lisa, toch?’ vroeg ik. Ze keek op en beging haar eerste vergissing: ze keek me recht in mijn ogen aan. Ik las de schok in haar ogen toen ze in mijn grijsblauwe ogen keek, die elk meisje liet smelten. ‘Uhm, j-a’ stamelde ze. ‘Leuk dat je in zwadderich zit, je gaat het hier vast leuk vinden. Ik zag je vandaag aan tafel, en ik moest gewoon naar je toe komen.’
Ze glimlachte aarzelend. ‘Je ziet er echt prachtig uit. Maar het zijn vooral je ogen die me aanspraken. De ogen zijn de spiegel van de ziel, en die van jou is zo puur. Prachtig gewoon.’ Ik hield zoveel van Blaise, hij had me aan dat stomme zinnetje geholpen.
De blos steeg naar haar wangen en ze sloeg verlegen haar ogen neer.
‘Misschien wil je wel even mee naar mijn kamer? Dan kunnen we even praten? Elkaar een beetje leren kennen?’ stelde ik voor terwijl ik haar mijn meest sexy blik toewierp. Als gehypnotiseerd knikte ze terwijl ze opstond, en daarmee haar inktpot omwierp. Ik grijnsde, het was me weer gelukt.