5.

Draco.
June was echt fantastisch! Al de hele avond stond ze zwoel te dansen op de dansvloer terwijl ze flesjes boterbier achterover sloeg. Nog even en ze zou dronken zijn en dan zou ik haar misschien mee naar mijn kamer kunnen nemen. Het plan had zich al enkele uren in mijn hoofd genesteld en ik was meteen achter haar gaan dansen. Haar lichaam bewoog zich dicht tegen het mijne en haar haren zaten een beetje door de war door het vele dansen. Een klein beetje zweet parelde op haar gezicht en dat was echt onwijs sexy. ‘Dus, Draco Malfoy. Ik heb op die paar uren dat ik hier ben al veel over je gehoord.’ Zei ze terwijl ze een halve draai maakte zodat haar gezicht slechts enkele centimeters van het mijne verwijderd was.
‘Alleen maar goede dingen, hoop ik.’ Grijnsde ik.
‘Nou, niet echt. Ik heb vooral gehoord dat je een echte meidenverslinder bent.’ Lachte ze.
‘Wat kan ik zeggen?’ antwoordde ik. ‘Ik ben nu eenmaal gewild.’
Ik kwam nog een beetje dichter bij haar staan en sloeg mijn armen om haar heupen.
We stonden nu zo dicht tegen elkaar dat ik haar adem op mijn gezicht kon voelen.
Ze rook ook heerlijk, ze had een heel bloemerige geur over zich.
‘Maar weet je, geen enkel meisje kon me echt bekoren. Het zijn allemaal hopeloze meisjes die me enkel en alleen willen omdat ik zo populair ben. Maar jij bent zo anders, zo eerlijk en puur.’ Fluisterde ik zo zacht dat ze het nog maar net boven de muziek uit zou mogen horen. Ik wilde net die laatste afstand tussen ons overbruggen toen ze een stap terug zette en me spottend aan keek.
‘Wat ben je toch een sukkel, Malfoy. Zo gemakkelijk ben ik niet in te pakken.’
Ze draaide zich om en griste nog enkele boterbiertjes van tafel voordat ze in haar kamer verdween.
Ik keek haar verbaasd na, dit had echt nog geen enkel meisje gedaan.
Kom op nou, wie wees mij nu af? Ik bedoel, wie wil mij nu niet?
Ach ja, dat waren problemen voor later. Ondertussen zag ik Rose, een vierdejaars die sinds vorig jaar veel vrouwelijker en mooier geworden was. Haar zwarte haren hadden een lichte krul gekregen en haar borsten waren naar voren geschoten. Ik likte mijn lippen al af aan de gedachten aan deze nacht…

June.
De volgende dag zat ik keurig op tijd, samen met Lucas aan de ontbijt tafel. Maar we waren dan wel de enige. Terwijl we op ons gemak ons ontbijt naar binnen werkten kwamen steeds meer leerlingen opdagen, nog half slapend door het late slapen van gisteren. Zelfs de eerstejaars, die alleen op het begin van het feest toegelaten waren zaten er als zombies bij.
Maar zelfs aan het eind van het ontbijt was nog maar slechts de helft van de tafel op komen dagen.
Ik was blij dat ik niet zoveel slaap nodig had, zodat ik op mijn eerste dag toch een goede indruk kon maken op de leerkrachten.
‘De helft is er nog niet, hoe moet dat dan met hun ontbijt?’ vroeg Lucas aarzelend.
Daar had ik eigenlijk nog niet aan gedacht.
‘We kunnen misschien wat voor hen bewaren, en aan iedereen van de andere klassen wat meegeven zodat zij het aan hun klasgenoten kunnen geven?’ stelde hij voor.
God, wat was het toch een schat. Hij dacht altijd aan alles.

Toen de eerste les begon waren we slechts met zen vijven. Ik, Lucas, Patty en dan nog die twee dikke vrienden van Draco, Korzel en Kwast dacht ik. ‘Maar goed dat we nu toverdranken hebben, professor Sneep straft nooit leerlingen van zijn eigen afdeling.’ Fluisterde Patty tegen ons toen we de klas binnen liepen. Er waren al redelijk wat leerlingen van een afdeling, en aan het logo op hun uniform te zien waren het leerlingen van griffoendor. Ik zette het broodmandje met ontbijt voor de anderen op een lege bank achteraan en plofte daarna ergens in het midden neer.
‘Goedemorgen.’ Glimlachte ik, zomaar in het algemeen.
Meteen keek iedereen met gechoqueerd aan, alsof ik iets verkeerd had gedaan.
‘Wat?’ vroeg ik, terwijl ik mijn wenkbrauw op hief. Lucas haalde zijn schouders op, als teken dat hij er ook niets van begreep.
Patty, die zo een gezicht zo rood als een biet had leunde naar me toe.
‘Dat is griffoendor.’ Fluisterde ze, alsof dat alles duidelijk zou maken.
‘En…?’
‘Nou, zwadderich en griffoendor zijn geboren vijanden en tegenpolen.’ Mompelde ze, beschaamd dat ze dit moest uitleggen.
‘En, Patty, vertel mij eens wat dat met mij te maken heeft?’
Een bulderende lach trok mijn aandacht en ik keek links van me, waar een jongen met roodoranje haar zat. Zodra hij zag dat ik naar hem keek, stopte hij met lachen en begon te blozen, waardoor ik weer moest lachen.
‘Ik ben Lucas, en dit is June. We zijn hier pas nieuw.’ Stelde Lucas ons voor terwijl hij me een stomp gaf zodat ik stopte met lachen.
‘Ron, en dit zij Harry en Hermelien.’
Op dat moment vlogen de deuren open en kwam professor Sneep naar binnen.
Hij keek even de klas rond, maar zei niets over de afwezige leerlingen.
‘Goed, we beginnen dit jaar met een van de moeilijkste dranken die jullie moeten kennen voordat jullie eindexamen kunnen doen, zodat jullie weten wat jullie dit jaar te wachten staat. Neem jullie boek op pagina zeshonderd vierentwintig en begin.’
Pas toen de les ten einde liep kwam de rest van de klas opdagen.
‘Geen goede start van het jaar, jongens. Volgende keer graag op tijd.’ Was het enige wat professor Sneep ervan zei.
Draco plofte met een grijnsde naast me neer en zakte een beetje onderuit. ‘Goed geslapen, schoonheid?’
‘Als een roosje, ik heb voor iedereen ontbijt meegebracht, het staat achterin.’
Een dankbare blik verscheen op verschillende gezichten en al snel stortte iedereen zich op zijn ontbijt. De leerlingen van griffoendor zaten er een beetje nors bij, vast een beetje geïrriteerd omdat ze geen straf kregen.