2.

Ik schoof de deur van onze vaste coupé open en keek even in het rond. Iedereen was er al. Blaise zat nonchalant onderuit geleund op de bank waarbij hij meer dan de helft van de ruimte in bezit nam. Patty en Sasha zaten opeengeperst naast Korzel en Kwast, die zoals altijd weer bezig waren met eten, en tenslotte hadden we Naomi nog. Ze zat met haar benen over elkaar geslagen naast Blaise ongeïnteresseerd haar nagels een beetje bij te vijlen. Toen ze me opmerkten veranderde de sfeer meteen. Korzel en Kwast hielden op met eten en schoven op om plaats te maken, waardoor Patty en Sasha nog minder plek hadden. Sasha sprong uiteindelijk op en keek woedend naar de twee dikzakken. Maar ze zei niets en liet zich naast Naomi neervallen. Naomi stopte haar vijl weg en toverde een glimlach op haar gezicht, terwijl ze naast zich op de zetel klopte om aan te tonen dat ik naast haar kon gaan zitten. De enige die nog steeds hetzelfde deed was Blaise, die naar me grijnsde en ‘Daar ben je eindelijk’ zei. Ik keek schattend de coupé rond. Dit was de grootste van de hele trein, maar toch zou er één plaats tekort zijn. Ach ja, dan moet ze maar op mijn schoot komen zitten. ‘Schuif eens een stukje op, er zijn nog twee mensen die erbij komen zitten.’ Zei ik terwijl ik naast Blaise neerplofte. Lucas kwam eerst binnen en liet zijn ogen even over het gezelschap glijden. Uiteindelijk plofte hij naast Naomi neer. June kwam achter hem en merkte meteen op dat er geen plek meer was. Ik keek zijdelings even naar Naomi. Zij was het mooiste meisje van de hele school, tot vandaag. Haar ogen werden spleetjes en ze keek haar vijandig grijnzend aan. ‘O, wat jammer nou. Voor jou is er helemaal geen plaats meer.’ Zei ze nep meelevend. Ik opende mijn mond om voor te stellen dat ze wel op mijn schoot kon zitten, maar iemand was me voor. Lucas stak zijn armen naar haar uit en trok haar naar zich toe. ‘Tuurlijk wel, hier is nog plek.’ Grijnsde hij. June lachte en nestelde zich op zijn schoot. ‘Jongens, dit zijn June en Lucas. Ze komen dit jaar voor het eerst naar zweinstijn. Dit zijn Blaise, Naomi, Patty en Sasha.’ Stelde ik iedereen aan elkaar voor. ‘En waarom komen jullie nu pas?’ vroeg Naomi uit de hoogte. June leek het niet te merken. ‘We zaten hiervoor op een andere school. Escola de clave de sol. Dat ligt ergens in Spanje.’ Antwoordde ze. ‘Nooit van gehoord.’ Antwoordde ze bits. ‘O, de meeste kennen hem ook niet. Het is maar een kleine school en niet veel leerlingen worden er geaccepteerd. Het is een school voor muzikaal begaafde kinderen. De dag indeling is daar heel anders. Elke dag een halve dag muziek en zang lessen, en een halve dag toverles. Er zitten maar een honderdtal leerlingen op zodat iedereen persoonlijke begeleiding kan krijgen. Maar de jaren liggen er ook anders. Op zweinstijn kan je vanaf je elf jaar tot je zeventien of achttien terecht, op onze school van tien tot zestien of zeventien.’ Legde ze uit. ‘En waarom gaan jullie dan weer naar school?’ vroeg Blaise geïnteresseerd. ‘O gewoon, het is nog te vroeg voor ons om al in het echte leven te stappen. Nog een jaartje school zal ons goed doen.’ Antwoordde ze.
‘Het klinkt net alsof je school ook echt leuk vind.’ Grapte Sasha.
‘Vind jij dat niet dan? Feestjes, vrije dagen, zwerkbal, shoppen, al die drama. Het is fantastisch. Eens je gaat werken is dat allemaal gedaan hoor.’ Lachte Lucas.
‘Daar heb je gelijk in. Maar je vergeet het huiswerk, het strafwerk, de irritante leerkrachten.’ Ze telde de negatieve punten op haar vingers.
‘Ach, dat valt nog wel mee. Op onze vorige school kregen we nooit huiswerk omdat we op zaterdag een oefendag hadden om de geleerde spreuken van die week in te oefenen en als je zorgt dat je niet gepakt word als je iets tegen de regels doet, heb je ook geen strafwerk.’
‘Cool, een school zonder huiswerk.’ Blaise zag het al helemaal voor zich.
Naomi vond blijkbaar dat de nieuwelingen wel genoeg aandacht hadden gekregen, want nonchalant opende ze de rits van haar vestje zodat een rood, diep uitgesneden topje tevoorschijn kwam. ‘Het is hier warm, niet?’ Ze wachtte niet op antwoord en deed haar vestje helemaal uit. En ik moest bekennen, ze zag er onwijs sexy uit. Mijn ogen gleden als automatisch over haar borsten en bleven daar even haken. ‘Ik zou eigenlijk naar het toilet moeten, maar ik weet niet of ik het wel ga vinden in al die drukte op het gangpad, waarom ga je niet met me mee, Draco?’ Ik likte opgewonden mijn lippen af. ‘Maar het toilet is..’ Eén blik van Naomi en Sasha hield haar mond. ‘Natuurlijk, ik toon het je wel even.’ Ik stond op en opende de deur. ‘Zo terug.’ Mompelde ik. Ik zag Blaise nog net met zijn ogen draaien voordat Naomi achter me aan kwam. Het toilet was amper een paar meter verder, en ik was opgelucht dat het vrij was. De deur was amper achter ons dicht of haar lippen belanden al op de mijne.