A ranger/traitor 127

Svengal, Miko en Will keken naar het typische Skandische dorpje in het dal. Meer dan een paar huizen en weiden voor het vee was het niet.
“De Jarl hier is Lordan, een oude vriend van Erak,” zei Svengal, “Hij zal ons meer kunnen vertellen over de huidige stand van zaken hier.”
“Zouden vrienden van Erak niet in de gaten gehouden worden? Aangenomen dat hij nog leeft?” zei Will.
“Hij is niet zozeer een vriend van Erak, maar wel een man met eer. Lordan is bovendien al erg oud en ver van Hallasholm. Ik denk niet dat ze hem als een bedreiging zien.” Daar moest Will over nadenken. Hij voelde er niets voor om zomaar bij een onbekende aan te kloppen, maar anderzijds hadden ze informatie nodig over hoe het er momenteel aan toe ging in Skandia.
“Trouwens als de nieuwe Oberhond” Svengal spuwde op de grond, “Alle Jarls uit de weg wil ruimen die het goed konden vinden met Erak, zou hij lang bezig geweest zijn. Daarbij zouden de gewone mensen dat niet pikken. In tegenstelling tot jullie baronnen worden Jarls bij ons verkozen, dus is dat ook de man met de meeste aanhang.”
“En moord op de Oberjarl pikken ze dan wel?” mengde Miko zich in het gesprek.
“Natuurlijk zullen ze wel even verontwaardigd zijn, maar er zal niemand zijn die zweert dat hij de moordenaar zal vinden en doden. Vergeet niet dat in zo’n dorpje als dit de Oberjarl niet meer is dan een ver weg gezeten figuur die vooral belastingen int. Behalve de Jarl en enkele edelen hebben weinigen hem ook echt gezien, laat staan gekend.” Will knikte een paar keer, maar Miko was nog niet over zijn verontwaardiging heen. Will gaf hem echter de kans niet om die te uiten. Hij had al een volgende vraag voor Svengal.
“Stel dat die Lordan, om de een of andere reden toch besluit ons te verraden. Hoe kan hij dat dan doen?” Svengal haalde zijn schouders op.
“Ik zou het niet weten, dat zijn geen dingen waarin ik mij verdiep. Ik kan alleen verzinnen dat hij een bericht naar de Oberhond stuurt, maar ik zeg het je Lordan is een man van eer.”
“Man van eer of niet, ik denk dat we er verstandig aan doen om enkele mannen te laten controleren wie er allemaal binnen en buiten gaat, terwijl wij met hem aan het spreken zijn.” Svengal streek even over zijn baard.
“Ja, dat zal wel geen kwaad kunnen denk ik.”