Hoofdstuk 10 - De erfgenaam

Er gingen wilde verhalen rond die vooral over de Geheime Kamer ging. Griffel bleek erover te hebben gevraagd en dat was als een lopend vuurtje rondgegaan door Zweinstein. Iedereen sprak erover. Er zou een erfgenaam van Zwadderich de Geheime Kamer hebben geopend,
Over het voorval van de kat werd ook veel gepraat. Gek dat veel leerlingen het verband niet konden zien. Renzo had het meteen door.
Hij was vooral bij Kasper te vinden, die de enige van Griffoendor was die met hem wilde praten. De anderen vonden hem maar stom, omdat hij zo overduidelijk voor Zwadderich opkwam. Maar Kasper leek zich er niet aan te ergeren.
Gek genoeg begon Renzo Kasper aardig te vinden. Hij kon zich nog steeds kapot ergeren, maar Kasper was zeker niet onaardig en zijn enthousiasme was aanstekelijk. En ergens was Renzo wel blij dat Kasper hem nog aardig scheen te vinden. Hij had zich nog nooit zo alleen gevoeld, terwijl zijn schooltijd toch heel erg leuk hoorde te zijn. Kasper en Renzo waren het echter vaak niet met elkaar eens. Ze hadden vele hevige discussies waarbij ze elkaar probeerden te overtuigen, maar het lukte eigenlijk nooit. Kasper was ervan overtuigd dat Harry Potter een held was, iets wat Renzo juist ongelooflijk naïef vond. Harry Potter had duidelijk iets met de verstening van Vilders kat te maken, ondanks dat de leraren beweerden van niet. Alleen professor Sneep deed er nog redelijk mysterieus over, maar die werd niet geloofd: het was algemeen bekend dat Potter en Sneep elkaar niet konden uitstaan.
Terwijl professor Kist tijdens een vreselijk saai lesuur een verhaal vertelde over het jaar 1200, stootte Renzo Kasper aan.
'Wat is er?' vroeg die verbaasd.
'Weet je wat ik bedacht?' zei hij. 'Die Ergenaam van Zwadderich... Dat kan Harry Potter wel zijn!'
Kasper keek hem even bedachtzaam aan.
'Nee,' zei hij. 'Dat kan helemaal niet. Harry Potter is van Griffoendor.'
'Dat hoeft niks te betekenen!' zei Renzo. 'Hij heeft die kat versteend.'
'Helemaal niet, dat -'
'Ssst! Hij heeft die kat wel versteend!' onderbrak Renzo hem. 'En de Geheime Kamer is geopend. Het is toch overduidelijk dat die twee iets - iets met elkaar te maken hebben?'
'Denk je?' zei Kasper geschrokken. 'Maar Harry is heel aardig...'
'Pff...'
Renzo reageerde er niet meer op. Dit was een van de vele onderwerpen van hun discussies.

Toen ze even later door de gangen liepen lichtten Kaspers ogen op. Renzo wist dat het betekende dat Potter in de buurt was. En inderdaad zag hij hem met Wemel en Griffel meelopen met de mensenmassa. Kasper drong zich erdoorheen.
'Hoi, Harry!' riep hij.
'Hallo, Kasper,' zei Harry werktuigelijk.
'Harry - Harry - een jongen bij mij in de klas zei dat jij -'
Op dat moment slokte de mensenmassa hem op. Renzo, die er vlak naast had gestaan, was blij dat Kasper de zin niet af had gemaakt. Waarschijnlijk had Potter gevraagd van wie hij het had gehoord en hij had geen zin in ruzie. Want Potter leek hem daar zeker het type wel voor.
Toen Kasper even later weer naast hem liep, zei Renzo niets.
'Is er iets?' vroeg Kasper.
'Nee,' zei Renzo alleen. 'Flap er alleen niet alles uit, alsjeblieft.'
'Oh, sorry,' reageerde Kasper verbaasd.
Ze liepen naar de les.