Hoofdstuk 1

[left][/left]"Amy het is al 8 uur moet je niet eens naar school" Hoor ik mijn moeder roepen van beneden. " Kom er aan mam" zeg ik als ik de trap af loop. Ik pak snel een appel van de schaal pak mijn schooltas check of er nog geld in mijn portemonnee zit voor de lunch en ren naar buiten. Waar de school bus al staat te wachten. Ik stap in loop en zoek naar een lege plek. Ik vind een plekje op de achterbank waar nu nog niemand zat. Naar ongeveer 10 minuten stappen Dylan en zijn vrienden in en kon ik me zelf wel voor mijn kop slaan ik zat op hun plek. "shit" Mompelde ik binnensmonds. Ze kwamen mijn richting in gelopen. Ik hoop dat ik geen problemen krijg. Dylan loopt voor op ik kijk hem aan en tril over mijn hele lijf. Hopelijk heeft hij me gezien. Ik weet het niet zeker, maar hij gebaart naar links ik schuif gelijk zo ver mogelijk die richting in en beweeg me daarna niet meer. Dylan schuif door dat hij langs mij zit en de jongen nemen naast hem plaats een van hen kan door mij niet zitten. "ga daar maar zitten" zeg Dylan gebarend naar de stoel voor mij. Ik tril weer even. Dylan zit voor mij zo dat de rest mijn niet kan zien. Hij ruik erg lekker. Ik waardeer het altijd al Jongens goeie deodorant gebruiken. Ik ben blij als ik naar 5 minuten kan stappen, want de heren hadden het over de cheerleader en welke ze nu het leukste vond Dylan zei dat het Sandy was de hoofdcheerleader. Over Sandy: Ze heeft lang blond haar, De prefect Lengte en lichaamsbouw, Ze is een mode koningin en het populairste meisje van de hele school. Persoonlijk vind ik haar echt super irritant en een aanstellerige tut, Maar ja want ben ik op school niemand zal mijn menig iets kunnen schelen behalve misschien D.B. Maar ik sinds die brief van 2 weken geleden niks meer van mijn D.B vernomen. Ik maak mijn kluisje open en er valt een roze teddybeer uit en een klein briefje ik raap het op en zet de beer recht op de boven plank van mijn kluisje en lees het briefje. Ik verbaas me hoe D.B die beer en de brief in mijn kluisje gestopt heeft hij moet mijn code geweten hebben. Maar over het briefje dit stond er in: Lieve Amy, Weer een briefje voor jou en een beer. Sorry maar ik zag toevallig je code en ik greep mijn kans je iets te geven/ Hopelijk vind je de beer leuk, Want ik dacht toen ik hem in de winkel kocht gelijk aan jou. Je lijk veel op de beer alleen ben jij veel mooier en schattiger natuurlijk. x D.B. Ik bloosde even en liep toen snel naar het lokaal waar ik net binnen kwam voor de bel ging. Tijdens die les Geschiedenis kregen we onze proefwerk punten terug. Sally het lieverdje van alle docent deelde de blaadjes uit. Als ze bij mij komt en mijn proefwerk terug geeft zie ik dat ik als gewoonlijk een 8 heb. Ik zie dat Dylan die schuin naast mijn zit een gezicht trek dat veel lijk op help hoe leg ik deze onvoldoende weer uit. Na dat alle proefwerken zijn terug geven aan de rechtmatige eigenaar zeg de meneer Schipper"Voor alle mensen met een onvoldoende zoek iemand die een punt heeft gehaald vanaf 7 en hoger en bespreek jullie proefwerken". Niemand verroerde een vin. "Ok dan maak ik groepjes" zegt Schipper geïrriteerd zo te horen. Ik luisteren maar half tot ik mijn naam hoor "Amy en Dylan". *Nee hè waarom ik, iedere ander had ik beter kunnen helpen. Zelfs een aap heeft meer hersens dat Hem* bedenk ik me. Maar al hij naar me toe komt lopen lach ik met een gemaakt lach naar hem en hij kijk mij ook aan met een klein lachje op zijn gezicht.