Hoofdstuk 26

Hoewel de elf en ik al heel wat hadden gepraat, durfde ik haar één ding niet te vragen: of ze die schok van herkenning ook had gevoeld of dat ik me die maar had verbeeld. Gelukkig was het niet nodig, want na een hele dag lopen, waren we er dan eigenlijk.
Dit was de plek waar ik altijd al van had gedroomd: een open plek tussen de bossen. Elven vierden feest tussen oplichtende vuurvliegjes. Dit was precies hoe ik me had voorgesteld toen ik op die berg stond, lang geleden. Ik knipperde even met mijn ogen, maar het beeld bleef. Ik droomde niet.
Methiel liep naar voren en vlug volgde ik haar. De anderen aarzelden nog, maar werden al snel aangetrokken door de vrolijke stemming.
In het midden van de open plek brandde een vuur. Rond het vuur dansten een aantal elven de mooiste dans die ik ooit had gezien. De muziek leek uit het niets te komen, maar ik had al snel door dat er een aantal elven op harpen speelden. Het was betoverend, alsof er nooit een einde aan zou komen. En toen ineens stopte het. Het was stil en iedereen keek naar ons.
Het leek niet alsof ze ons meteen gingen aanvallen, maar ik kon wel zien wat ze dachten: indringers.
Gelukkig was daar Methiel, die het woord nam. 'Vandaag bij de grens zag ik deze vluchtelingen. Zij vluchtten voor het grootste verhaal dat de wereld kent: een draak.'
Een collectieve schok ging door het gezelschap en de elven keken elkaar bezorgd aan. '
Ik vraag namens hun bescherming.'
Stilte viel en iedereen keek naar het vuur. Een vrouw maakte zich los van haar danspartner en stond langzaam op. Ze had een witte jurk aan die bijna eindeloos was en in haar ogen zag ik de sterren weerspiegeld. Voordat ik het wist, boog ik voor haar.
De rest van het gezelschap volgde mijn voorbeeld en ook Methiel zakte op haar knieën. De vrouw liep naar me toe en knielde voor me neer. Ze keek me aan met een zachte blik en ze glimlachte. De seconden dat ik haar ogen keek was ik perfect gelukkig. Het was alsof ik alles snapte. Ik besefte dat die wijsheid van haar kwam.
'Bescherming verleend, elvenkind,' fluisterde ze zachtjes.
Ze stond op en pakte een glas wijn uit de hand van een dienaar. Met één knikje hief ze de stilte op en het feest ging door. Een elvenjongen pakte mijn hand en trok me naar het vuur, waar we aan een dans begonnen. Ik wist niet wat te doen, maar dat was ook niet nodig. Mijn benen bewogen voor mij. Ik pakte een glas wijn aan, die zoeter was dan ik ooit geproefd had. Ik glimlachte en danste nog wat langer. Na een paar dansen verwisselden we van partner en na met een paar elven te hebben gedanst, danste ik ineens met Breyan. Zijn passen waren onhandiger dan ik was gewend van mijn eerdere partners, maar het maakte me niet uit. Ik lachte en bood hem wat wijn aan, die hij voorzichtig aannam. Ik was nog nooit zo gelukkig geweest.
De wijn vloeide en ik bleef dansen tot ik moe neerviel op het gras en mijn ogen sloot. Ik genoot van de muziek en de aangename roes in mijn hoofd. Ik voelde hoe het geluid langzaam wegstierf en ik weggleed in een wereld van dromen.
Ik danste opnieuw met Breyan, maar deze keer danste hij ook vederlicht. Ik zag de lachende gezichten van mijn reisgenoten, proefde de elvenwijn opnieuw en liet me meeslepen door de muziek. En toen ineens was ze er, de draak. Maar ze leek klein en verbrandde in het vuur. De elven lachten en dansten verder. Toen ineens was daar Methiel, die me dieper het bos meenam.
'Xandria, ik moet je iets vertellen.'
En toen werd ik wakker. Ik glimlachte toen ik mijn ogen opendeed. In tijden had ik niet zo rustig geslapen. De zon ging weer op en de elven waren verdwenen. Er was geen enkel spoor meer van een feest, maar Methiel was er nog wel. Ze lachte vriendelijk toen ze zag dat ik wakker was.
'Goedemorgen. Hoe vond je het feest?'
Ik lachte. De prettige roes van gisteravond was verdwenen, maar het geluk nog niet. Wat gisteren nog als euforie had gevoeld, was nu een rustiger soort van geluk geworden.
'Onbeschrijfelijk.'
'Weet je dat we ze elke nacht hebben?'
Ik lachte weer en keek om me heen. Iedereen leek nog te slapen.
'Kom mee,' zei Methiel. Het was net zoals in mijn droom. Ook nu volgde ik de elf zonder twijfel.

Ja, eindelijk heb ik officieel vakantie! Mijn examens zijn afgelopen. En nu maar wachten op de uitslag. Spannend...