Join me in.

Opeens wordt de stilte verbroken.
Ook dit keer door de jongen.
Hij kon zijn nieuwsgierigheid niet onderdrukken en moest het vragen.
‘Heb je misschien een foto van je moeder Larissa?’
Het meisje kijkt hem toch even vreemd aan, overdonderd door de ietwat vreemde vraag, maar haalt dan toch een verkreukelde foto tevoorschijn.
Ze draagt sinds het overlijden van haar moeder een foto van haar met zich mee.
Waarom ze dat doet weet ze niet precies, maar het voelt gewoon goed om de foto bij zich te dragen.
Het meisje is zo in gedachten verzonken dat ze niet doorheeft dat de jongen vreselijk schrikt als hij de foto ziet.

Hetgeen wat Bill al vermoede bleek waar te zijn.
Mare en Larissa hebben dezelfde moeder.
Hetzelfde verhaal.
Hetzelfde karakter.
En uiteindelijk wilde ze zichzelf ook op dezelfde manier uit de problemen helpen.
Zonder dat ze het van elkaar weten zijn ze met elkaar verbonden en doen ze precies dezelfde dingen.
Hoe zal Bill dit aan Larissa gaan vertellen?
Moet hij het überhaupt wel aan haar vertellen?
Er zijn zoveel vragen, maar waarschijnlijk nog veel en veel meer antwoorden.