Proloog

De laaste bel van die dag gaat en ik sta op van mijn stoel en pak mijn tas. Als ik bij mijn klusje aan komt staan er een groepje jongens van mijn klas. Natuurlijk Dylan kluisje was naast het mijne. Over Dylan hij is de Populairste jongen van mij jaar en tevens mijn klas genoot. Hij is Aanvoeder van het basketbal team. Maar ja om terug te komen op waar ik mee bezig was. "Mag ik er even langs" vraag ik als ik bij mijn kluisje aan kom. Geen reactie als verwacht. Ik wachtte dus maar rustig af tot ze weg gingen. Na een Kwartier waren ze pas weg. *Hebben ze soms niks beters te doen* bedenk Ik me terwijl ik mijn kluisje op maak. Uit mijn verbazig val er iets uit. Ik raap het op. Een brief?, Ik draai hem om en maak hem open.Ik haal de brief er uit en lees: Lieve Amy, Ik ben al een tijdje verliefd op je. Ik weet nu wel zeker dat jij denkt die is een grap, Wie schrijft mijn nou een Liefdesbrief? Maar ik meen het serieus. Ik weet niet precies wanneer ik het me realiseerde maar nu als ik jou zien maakt mijn hart een salto van verliefdheid. Ik ben niet echt een romaticus ofzo. Ik wil alleen dat je weet dat niet iedereen negeert en denk dat je onzichtbaar bent. Elke keer als je tegen mijn praat zoek ik naar woorden die ik terug kan zeggen, Maar deze verwoord ik nooit. Misschien ben ik gewoon te egoistisch, Ik ben bang om af te gaan bij mijn vrienden. Ik wilde dat ze zagen dat jij gewoon de geweldigste meid ooit was. Je zal mij nooit alleen zie op school. Ook al probeer ik het wel. Ik wil gewoon met je kunnen praten, Maar ik vind het al een hele prestasie dat ik je deze brief geschreven heb omdat schrijven niet mijn punt is. Maar ja genoeg geschrijven. Twee kussen voor jou voor elke wang een, D.B.
P.S: Ik was nog vergeten te zeggen dat ik vond dat je er vandaag zo goed uit zag, dit had ik je eigenlijk persoonlijk willen zeggen maar ja dan maar in deze brief. Ik lees het nog een keertje. Wie zal D.B zijn ? Ik moet en zal hem vinden !