Tips voor alineagebruik. (Op verzoek van GhostCider.)

Alinea's kunnen op verschillende manieren worden aangegeven maar de meest gebruikelijke methoden zijn de witregel of de tabtoets. Om een tab voor een regel te krijgen hier op Q, voer je de code [-tab-] in zonder de streepjes. Hier een toelichting van beide methoden. De witregel:

Sander plaatste een vlinderlicht kusje op Elisa's kruin. "Je hebt geen idee hoeveel ik van je hou," fluisterde hij zachtjes in haar oor. Hij streelde zachtjes over haar egale huid. De zovele complimentjes die hij haar al gegeven had, de tedere aanrakingen en de zoetsappige blik in zijn ogen. Elisa had nog steeds geen woord gesproken. Sander begreep het niet. Hij zou het nooit begrijpen. Elisa had haar beslissing allang gemaakt. Niets zou haar er nog van weerhouden. Ze zou snel weer terug bij haar moeder zijn, hoog in de hemel. Langzaam haalde ze haar lippen van elkaar en sprak de woorden: "Weet dat ik ook van jou hou."

Nu stond Elisa hoog op het dak in de kille nacht. Voorzichtig keek ze naar beneden, de diepte in. Auto's raasden elkaar in een hoog tempo voorbij, zo'n vijftig meter onder haar. Even slikte ze. Wist ze wel zeker dat ze dit ging doen? Ze zette een aarzelend stapje achteruit. Ze durfde niet, maar ze wilde toch zo graag.
"Wat doe jij zo laat nog op het dak?" vroeg een welbekende stem.

De tab-toets:

"Rundergehakt met erwten en worteltjes!" riep een stem verontwaardigd uit. "Wie heeft dit nu weer gedaan?!" Het was de stem van mevrouw Bemelmans.Haar menier van schelden was nogal apart. Ze vloekte altijd met etenswaar.
      Twee uur later kwam mevrouw Bemelmans weer. "Pot met asperges nog aan toe! Is het hier nu nog steeds zo'n troep?!" Langzaam kwam ze richting mij. "Jij! Jij bent de oorzaak van dit spektakel! Zorg dat dit in orde komt!" Haar stem klonk zo hels dat ik automatisch een stap naar achteren zette.

Hiermee heb ik toegelicht hoe je alineascheiding aan kunt geven, maar natuurlijk nog niet wanneer je dit moet gebruiken. Eigenlijk is het een beetje een kwestie van gevoel. Zover ik weet, zijn er geen vaste regels voor. Je begint een nieuwe alinea, heel simpel, wanneer je over een ander onderwerp begint te praten, in het geval van artikels vooral. Bij hoofdstukken is het vaak moeilijker te bepalen wanneer je een ander onderwerp gaat bespreken. Meestal worden de alinea's dan ook gescheiden wanneer de tijd en/of omgeving verandert. Bij artikels wordt vaker de break, dus het inspringen, gebruikt, maar bij hoofdstukken juist de witregel. Dit komt omdat veel schrijvers het prettig vinden om voor gesproken tekst ook in te springen, dus zo:

Ik liep de woonkamer binnen. "Goedemiddag, mam."
      "Dag, schat. Heb je het leuk gehad op school?"
      "Ja, hoor, we hebben de evolutietheorie behandeld."

Je moet het zelf een beetje aanvoelen wanneer je over iets anders gaat beginnen. Als je personage op school zit en ze gaat naar een andere les, zou je al een nieuwe alinea kunnen beginnen. Dan heb je dus in alinea 1 enkel wat er tijdens wiskunde gebeurd, en in alinea 2 alleen wat er bij Duits gebeurd. Bij gedachten begin je een nieuwe alinea als het personage ergens anders over na gaat denken. Als zij zich eerst zorgen maakt over het feit dat hij/zij gespijbeld heeft, en daarna dat hij/zij haar huiswerk niet af gaat krijgen, dan begint daar dus ook een nieuwe alinea. Echter wanneer je door blijft gaan over precies hetzelfde onderwerp, dan hoeft er geen alineascheiding plaats te vinden. Duidelijker dan dit kan ik het niet maken. Als je dit lastig vindt, dan hoef je dit niet te doen. Boeken zonder alineascheiding kunnen namelijk net zo goed zijn als die met. Ikzelf gebruik het ook nauwelijks. Ik heb het een tijd gebruikt maar achteraf zie ik er niet heel veel toegevoegde waarde van in, behalve dat het misschien net iets overzichtelijker is, en volgens sommigen ook mooier.