02

‘’Heeeee hon! Gefeliciteerd he! We zijn gewoon geslaagd en gaan studeren! Feesten, eigen huis, elke dag stappen in de stad, zelf weten hoe laat je thuis komt, zelf weten wat je gaat eten. Het leven gaat nu echt beginnen!’’. Niels had al gelijk besloten dat hij uit huis ging als hij geslaagd zou zijn. Hij was dan ook al een jaar ouder. Ik was nog maar 17 en hij al 18. Ik had daarom besloten het eerste jaar van mijn studie nog thuis te blijven. Het was ook maar een halfuurtje fietsen naar de stad. En ik kon na het uitgaan altijd bij hem slapen had Niels gezegd. ‘’Ja, geweldig he! Ik ben echt zo blij, had het zo niet verwacht maar de Blauw zei gewoon dat ik met een dikke voldoende ben geslaagd!’’ vertelde ik Niels. ‘’Natuurlijk zou jij wel slagen! Weet je hoeveel je er voor hebt gedaan! Ik heb je drie week niet gezien haha! Hoe is het eigenlijk met Manon afgelopen?’’. ‘’Oh shit Manon! Die heb ik nog helemaal niet gebeld!’’. Ik rende naar binnen en pakte mijn mobiel. 14 gemiste oproepen, allemaal van Manon. Gelijk belde ik haar terug. ‘’Oh god, ik dacht dat je jezelf aan het vermoorden was omdat je gezakt was! Maar wat ben ik blij dat je nog leeft… en? Geslaagd?’’. Manon is een ster in overdrijven, dat blijkt maar weer. ‘’Haha, sorry schat, ik stond buiten met Niels mijn ‘geslaagd vlag’ aan het ophangen, want ja ik ben geslaagd!’’. Na nog een tijdje met Manon gebeld te hebben, liep ik weer naar buiten. ‘’Manon wil zaterdag uit om het te vieren’’, vertelde ik Niels. Ook hij en Manon waren goede vrienden. Ze kenden elkaar door mij, dus ik vond het heel erg fijn dat ook zij met elkaar op konden schieten. ‘’Sorry schat, ik heb zaterdag al een geslaagd feest in de stad. Maar misschien zie ik jullie daar wel! Ik moet nu ook even verder, ik spreek je later oke?’’, en hij gaf me een kus op mijn wang. Ik liep weer naar binnen en ging naar mijn kamer. Ik veranderde mijn Facebook status en zag de eerste likes al binnen komen. Ik deed mijn radio aan en ging uitgebreid op bed liggen. Love my life!