01

Mama kwam op me afgevlogen en omhelsde me. ‘’Gefeliciteerd lieverd, ik ben zo trots op je’’. ‘’Dankje mam, ik moet nu echt Niels bellen’’. Niels is mijn beste vriend sinds de peuterschool. We deden echt alles samen. We fietsten samen naar school, zaten bij elkaar in de klas en ook na school waren we vaak samen te vinden. Ik deelde alles samen met Niels. Hij wist alles van mij en wist altijd het juiste te zeggen als ik me niet goed voelde. Hij was mijn soulmate en dat zal nooit veranderen. Ook niet als we volgend jaar allebei een andere richting in gaan. Ik wilde rechten gaan studeren en Niels wou graag arts worden. Eigenlijk wouden we iets samen gaan doen, maar onze ouders hebben ons overgehaald onze eigen weg te volgen. En uiteindelijk ben ik het hier ook wel mee eens. We zullen elkaar misschien minder zien, maar daardoor zou onze vriendschap niet minder worden. ‘’Nielsssssss!! En en en en? Ben je geslaagd? Ja toch? Hey zeg eens wat, je bent toch niet gezakt he? Niels dit kan niet! Hey ben je daar wel?’’. ‘’Honey, rustig. Natuurlijk ben ik hier en natuurlijk ben ik geslaagd! Ik kom nu naar je toe oke? Want ik neem aan dat jij ook geslaagd bent?’’. ‘’Ooh yes! Zeker ben ik geslaagd! Zie je zo, kus’’. Nadat ik Niels had werd gedrukt kwam mijn moeder naar buiten met de traditionele vlag en mijn rugzak. Mijn dag kon niet meer stuk. Ik pakte de trap en hing mijn tas samen met de vlag omhoog. Ik kon het nog nauwelijks geloven maar ik was eindelijk klaar op de middelbare school. Ik ging studeren! Mijn leven was geweldig. Let’s party!