Waar bananen rood zijn, hoofdstuk 2 (Elly4ever)

Foto bij Waar bananen rood zijn, hoofdstuk 2 (Elly4ever)

Dit is een klein stukje van hoofdstuk 2, en nu loop ik eigenlijk totaal vast. Het schrijven lukt gewoon niet. Daarom hoopte ik dat iemand me kon helpen, en dus vooral op inhoudelijke punten. Eigenlijk was het de bedoeling dat dit stuk 800 woorden zou worden, maar ik zit dus al vast bij de 200

Het bleef maar in mijn hoofd rond spoken. Het voelde al een korstje waar je maar niet vanaf kon blijven. Hoe meer ik het probeerde te negeren, hoe meer ik er over nadacht. Wie waren ze? Ik had eerst nog de hoop gehad dat ze me nog een keer zouden opzoeken. Na drie weken had ik die hoop eigenlijk wel opgegeven. Steeds meer begonnen mezelf af te vragen of ik het niet gewoon verbeeld had, of mijn gedachte geen spelletje met me aan het spelen was.

"Lieverd gaat alles wel goed met je? Je lijkt zo afwezig" vroeg mijn moeder bezorgd, terwijl ze tegenover me aan de eettafel zat.
"Ja mam, ik ben gewoon een beetje moe" mompelde ik chagrijnig. Ik wist maar al te goed dat ik niet te genieten was, en het af reageerde op haar. Ik kon mezelf alleen niet tegenhouden. Zuchtend stond ik op en slofte ik de trap op, naar mijn kamer. Langzaam brak er een glimlach op mijn gezicht door, toen ik mijn vol gekladderde rode muur zag. Altijd als ik er naar keek, werd ik weer vrolijk. Bijna al mijn vriendinnen hadden er wel iets op geschreven, en het gaf me moed. Mijn ouders daar in tegen, bleven er naar over zeuren dat ik die muur opnieuw moest behangen. Ze begrepen gewoon niet dat die muur een stukje van mijn leven was geworden.

Reageer (5)

  • Slughorn

    * het voelde als
    * Daarentegen - ipv daar in tegen

    De herinnering aan de vriendinnen vind ik een goede, maar je kan de lezer ook laten weten wat er eigenlijk op die muur staat. Laat hen de lieve berichtjes lezen die de vriendinnen hebben achtergelaten en misschien kan je juist daar die herinnering aan koppelen. Daarnaast zou je haar ook terug kunnen laten denken aan die jongen. Misschien is ze nieuwsgierig en wil ze naar hem op zoek gaan. Zoiets

    1 decennium geleden
  • Smeerkaas

    Mag ik juist iets kleins opmerken? Sorry hee, maar in het schuingedrukte stukje staat: Steeds meer begonnen mezelf af te vragen of ik het niet gewoon verbeeld had, of mijn gedachte geen spelletje met me aan het spelen was.
    Moet het niet dit zijn?: Steeds meer begon ik mezelf af te vragen...
    Ik denk dat de ideeën van Zwaluws inderdaad wel goed zijn: misschien herinneringen over die vriendinnen te schrijven,...
    Voor de rest heb ik eigenlijk niets meer te zeggen. (Ik ben eigenlijk niet zo bijster origineel ;p) Ik hoop dat je snel weer wat vlotter kan schrijven en dus niet meer vast zit =)

    1 decennium geleden
  • Stage

    graag gedaan, daar is dit voor ;)

    1 decennium geleden
  • Involved

    Ja ik dacht eerst ook aan internet wat op zoeken over die mensen, maar dat deed me te erg aan twilight denken. Misschien lukt het om een herinnering aan een vriendin uit te werken. Ik ga het is proberen, maar in ieder geval bedankt voor de ideeën

    1 decennium geleden
  • Stage

    miss. kan je nog schrijven over herinneringen aan die vriendinnen, wat ze doet als ze weer in de kamer is, op internet een vaag stukje vinden over die mensen, ik denk dat je nog best wat zou kunnen verzinnen

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen