Hoofdstuk 62

Ik loop mijn kantoor binnen en start mijn computer op. Het was gister echt super gezellig met Gwen in de stad. Van Esther had ik ook nog een berichtje ontvangen dat ze Charlie weer blij heeft gemaakt. Dus uiteindelijk komt alles weer goed. Ik en Charlie is voorgoed over. Peter heb ik gister ook nog gesproken en gelukkig is alles goed met hem. Ik ga op mijn stoel zitten en bekijk de mappen die op mijn bureau liggen. Ik zie dat één map niet voor mij bedoeld is maar voor Dirk. Ik sta op van mijn stoel, pak de map die voor Dirk is en loop naar het kantoor van Dirk. Ik open de deur gelijk, omdat ik bij Dirk nooit hoef te kloppen. Dat hadden we een keer afgesproken. Hij mag dat ook bij mij doen. Ik open de deur en zet een paar stappen naar binnen. Als ik in de gaten krijg dat Dirk druk in gesprek ik met iemand, stop ik met lopen. Het gesprek stopt als ik binnen kom wandelen en ik kijk Dirk eerst aan. Zijn ogen zijn groot en ik begrijp niet waarom hij zo kijkt. Dan kijk ik naar de persoon die tegenover hem zit en ik zie dan Charlie zitten. Wat moet die idioot hier? Dacht is eindelijk van hem af te zijn, had ik het weer mis. Wat moet hij hier? Ik kijk Dirk niet begrijpelijk aan en hij haalt kort zijn schouders op. Oké Dirk gaat er dus echt aan straks. Mijn ogen glijden weer naar Charlie en hij draait zich om. Hij kijkt me verbaast aan als hij ziet dat ik er sta. “Aimee”zegt hij verbaast. “Ja… uhm… ja.” “Aim, wat kom je doen”zegt Dirk. “Ik… uhm… Ik kom deze map brengen. Hij lag bij mij maar hij is voor jou.” “Oh oké. Bedankt voor het brengen.” Ik knik even en loop dan ongemakkelijk naar Dirk toe. Ik leg de map op zijn bureau en kijk Dirk dan even aan. Hij lacht naar me en ik krijg echt de neiging om hem te slaan. Ik geef Dirk een onopmerkelijk duwtje en lach dan zelf ook. Dirk trekt me op zijn schoot en ik kijk hem even aan. Dan kijk ik weer naar Charlie en hij kijkt fronsend naar Dirk en mij. Ik rol even met mijn ogen en draai me dan weer naar Dirk. “Ik ga maar weer eens terug naar mijn kantoor”zeg ik. “Ja, dat lijkt me slim. Dan kan ik mijn gesprek met meneer van Dijk voortzetten.” “Ja”zeg ik en sta dan op. Ik loop snel het kantoor van Dirk uit en zodra ik op de gang sta, ren ik naar mijn eigen kantoor. Wat moet die klootzak nou weer hier? Wat moet hij bij een tijdschrift? Ik plof op mijn stoel neer en leg mij hoofd hard op mijn bureau. Mijn hoofd kwam harder op mijn bureau dan dat ik verwacht had en ik wrijf pijnlijk over mijn hoofd. Lekker bezig, Aimee. Mijn deur gaat opeens open en het hoofd van Charlie verschijnt. Zodra ik hem opmerk stop ik met wrijven maar laat mijn hand wel op mijn voorhoofd zitten. “Wat heb jij gedaan”vraagt Charlie met een glimlach. “Ik heb mijn hoofd gestoten.” “Laat mij eens kijken.” Charlie loopt naar me toe en gaat naast mij staan. Hij hurkt een beetje naast mij neer en pakt mij hand vast. Hij kijkt me diep in mijn ogen aan en ik verdrink weer in zijn ogen. Zoals altijd. Charlie haalt mijn hand van mijn voorhoofd af en bekijkt dan mijn hoofd. “Je voorhoofd is een beetje rood verder is er niks.” “Dat verwachtte ik al.” Charlie grinnikt even en kijkt me dan weer diep in mijn ogen aan. Onze hoofden zitten, denk ik, tien centimeter van elkaar vandaan en we kijken elkaar diep aan. Charlie bijt op zijn lip en komt iets dichter naar mij toe met zijn hoofd. Charlie opent zijn mond een klein beetje en als zijn lippen bijna bij mijn lippen zijn, draai ik mijn hoofd weg. Charlie laat me snel los en zet een paar stappen achteruit. “Sorry, ik wilde dat niet doen.” “Het is al goed.” Beide zeggen we niks meer en ik begin met mijn nagels te klooien. “Aimee?” “Ja”zeg ik en kijk Charlie dan weer aan. “Mag ik je iets laten zien?” “Wat wil je mij laten zien?” “Iets. Ga alsjeblieft met me mee dan kan ik je het laten zien.” Ik kijk Charlie diep aan en knipper een paar keer met mijn ogen. Aan de ene kant ben ik benieuwd wat hij aan mij wilt laten zien maar aan de andere kant wil ik niks meer met hem te maken hebben. Charlie ziet blijkbaar aan me dat ik twijfel en kijk me diep aan. “Please, Aim? Je zou mij er blij mee maken.” “Oké dan. Maar niet te lang. Ik moet wel nog gewoon werken.” “Ik beloof je dat het niet lang zou duren.” “Oké.” Ik sta op en pak mijn jas. Charlie pakt zijn jas bij Dirk en samen lopen we naar beneden. Oké, laat Charlie mij maar zien wat hij wilt laten zien.

Na een paar minuten stopt Charlie de auto en stapt uit. Ik stap ook uit en kijk om me heen. Ik herken deze plek. Ik kwam hier heel vaak toen Charlie me had gedumpt. Waarom zijn we hier? Ik kijk Charlie aan en hij glimlacht naar me. “Charlie, waarom zijn we hier.” “Kom nou maar. Je zou het zo wel merken waarom we hier zijn.” Charlie begint te lopen en ik loop achter hem aan. Na een paar minuten lopen komen we aan bij een meer. Ik herinner me dit meer super goed. Vooral dat beeld midden in het meer. “Charlie, waarom heb me mij hier naartoe genomen?” “Aim, zullen we even gaan zitten.” Ik zucht even, laat mij schouders zakken en ga dan in op de droge grond zitten. Oh wee als ik vies word. Dan vermoord ik Charlie echt. “Char, kan je me nu alsjeblieft vertellen waarom we hier zijn?” “Herken je deze plek niet.” “Natuurlijk wel.” “Waarvan dan?” Ik draai mijn hoofd naar Charlie en kijk hem aan. “Op deze plek heb je voor het eerste tegen me gezegd dat je van me houd.” “Dat is waar.” “Maar waarom breng je me hierheen? Wat wil je me duidelijk maken?” Charlie draait zijn hoofd van de mijne vandaag en begint opeens naar de overkant van het meer te staren. Waar is hij in godsnaam mee bezig? “Aim… Ik…” “Charlie, please. Wat wil je me duidelijk maken? Ik snap niks meer van je”zeg ik bijna smekend. “Aim… Ik… Toen je mij weg had weggestuurd van de week, was ik er echt kapot van. Ik ben toen naar een park gereden en ben daar op een bankje gaan zitten. Ik heb daar zitten janken en wist niet waarom. Waarom was ik aan het huilen omdat ik mij niet meer wilde zien? Ik ben daarna naar het huis van mijn ouders gereden en ben toen meteen mijn bed ingegaan. Ik voelde me zo slecht. Ik kwam niet uit mijn bed en at niet. Esther wist, volgens mij, niet meer wat ze moest doen. Ze liet me gelukkig met rust en daarom kon ik nadenken. Waarom was ik zo verslag omdat jij niks meer met me te maken wilde hebben. Het kon voor mij maar één ding betekenen. Ik wist het eigenlijk al eerder, maar ik wilde het niet toegeven. Ik snapte toen ook niet waarom ik Esther ten huwelijk heb gevraagd. Esther had me gister verrast met een dagje spa en een etentje. Toen wist ik weer waarom ik haar ten huwelijk had gevraagd en dat ik jou moest vergeten. Maar natuurlijk moet ik je vandaag weer tegen komen. Aim, ik kan mijn gevoelens niet nog langer voor je verbergen. Ik wil dat je het weet.” Ik kijk fronsend naar Charlie. Waar heeft hij het allemaal over? Ik begrijp er helemaal niks meer van. Charlie draait zich om en kijkt me aan. “Je begrijp het niet hè”zegt hij een beetje spottent. Ik schud mijn hoofd en blijf hem aankijken. “Aim, ik ben hartstikke verliefd op je.” Ik sla mijn handen voor mijn mond en kijk Charlie met grote ogen aan. Ik schud wild mijn hoofd en sta op. “Nee. Nee. Dat mag niet. Dat kan niet. Charlie, dat kan je niet maken! Niet tegen over mij, niet tegen over Peter en al helemaal niet tegenover Esther”begin ik naar hem te schreeuwen. Al die weken heb ik niks gezegd over mijn gevoelens. Al die keren dat Peter me kwam troosten. Al die keren dat ik me zo ellendig heb gevoeld, was om niemand te kwetsen en nou wilt hij alles om gaan gooien. Ik ben gelukkig met Peter en dat laat ik dus echt niet door hem verpesten. Wie denkt hij wel wie hij is. Ik kijk Charlie boos aan en schud mijn hoofd. “Dit kan je niet maken!” Ik draai me om en wil boos weglopen. “Aimee, please, blijf. Laat mij alles uitleggen.” Ik antwoord niet en loop gewoon door. “Aimee”roept Charlie naar me. Dan hoor ik iemand rennen en wordt pijn pols opeens vastgepakt. Ik word naar achter getrokken en word dan omgedraaid. Ik kom tegen Charlie’s borstkas aan en begin dan onregelmatig te ademen. “Please, loop niet weg. Laat me alles uitleggen. Ik houd van je Aimee. Doe me alsjeblieft geen pijn.” Ik kijk Charlie diep in zijn ogen aan en adem nog steeds onregelmatig. En weer heeft hij mij gevangen genomen in zijn ogen. Verdomme! “Please, Aim. Please?” Charlie kijkt me aan en leunt dan naar voren. Hij drukt zijn lippen op de mijne en zoent me. Op dit moment zou ik boos moeten worden, tegen hem gaan schreeuwen dat ik een vriendje heb en dat ik niks meer met hem te maken wil hebben. Maar ik doe niks. Helemaal niks. Ik sta bijna als een standbeeld, zo stil en laat Charlie me zoenen. Als ik in de gaten krijg wat er aan de hand is, duw ik hem niet eens van me af. Nee, ik doe zelfs nog iets erger. Ik zoen Charlie terug. Zijn lippen die ik acht jaar niet heb geproefd, zijn weer heerlijk. Mijn buik maakt overuren en mijn hart klopt bijna in mijn keel. Charlie trekt me dichter tegen zich en blijft me zoenen. Ik ga met mijn handen door zijn haar en ga helemaal op in de zoen. Na een paar minuten krijg ik in de gaten waar ik mee bezig ben. Ik ben mijn ex aan het zoenen terwijl ik een vriendje heb. Wat waar ik mee bezig?