1D || Locked Out From Heaven • A Niam Bromanche: #001 door JANETDEVLIN
Liam pov.
"Excuse me? Sir? Hello?" - "Do you think he's dead?" - "Shut up, ofcourse not." Er werd tegen mijn wang aan getikt. "Should we call an ambulance or something?" - "Wait a sec, I know something..." Ik hoorde geschuifel. "I still think he's dead." "Shut up Niall!"
"GET OUT OF MY KITCHEN!" werd er in mijn oor geschreeuwd en ik veerde overeind. Automatisch ging mijn hand naar mijn oor en ik kreunde even.
"See? He isn't dead." Naast me zat een meisje met bruin haar en fel blauwe ogen. Achter haar stond een jongen met blond haar en dezelfde blauwe ogen.
"Wat is er gebeurd?" Kreunde ik en bekeek de omgeving die me niet heel bekend voor kwam. "Dat kunnen wij net zo goed aan jou vragen." ze haalde haar schouders op.
"You're OK man?" vroeg de jongen die blijkbaar Niall heette. Verdwaast schudde ik mijn hoofd. "Ja ik denk het wel." Ik stond op en checkte de omgeving. Twee straten verderop was mijn huis. "Nou, bedankt dan maar?" stamelde ik. "Graag gedaan hoor!" Ik gaf het meisje een klein glimlachje en knikte naar de jongen. Zijn ogen stonden bezorgt.
Ik draaide me om en merkte dat ik aan het wankelen was, twee stappen verder liep ik bijna tegen een verkeersbord aan. Maar voor dat ik om kon vallen pakte iemand me bij mijn armen vast en zette me overeind.
"Bedankt, het gaat wel weer." Ik schudde zijn handen van me af en liep stug door, het misselijke gevoel in mijn maag negerend.
"Nou oke... Dag?" hoorde ik de twijfelde stem van het meisje zeggen. "Dag."
Twee straten verderop trok ik het niet meer en rende naar de eerste vuilnisbak die ik zag. Vervolgens leegde ik mijn gehele maaginhoud erin. Schuw keek ik om mee heen maar kwam tot de conclusie dat niemand me had gezien. Ik zuchtte opgelucht en leunde met mijn rug tegen de lantaarnpaal die er naast stond. Met de rug van mijn hand veegde ik mijn mond af.
Wat had allemaal uitgespookt?
Ik verwisselde mijn kleren voor een joggingbroek en een ruimzittende trui nadat ik had gedouched. Ik zette mijn lievelings cap op en liep naar beneden voor het eten.
Mijn ouders waren het wel gewend dat ik soms niet thuis kwam, soms heel vaak. Het was niet zo dat ze het niets kon schelen dat ik bestond, ze wisten gewoon dat ze er niks tegen konden doen. Maar soms wou ik dat ze er wel wat tegen deden...
Tijdens het eten was het altijd stil. Nicole wilde niet praten over school en ik had gewoon niks te vertellen. Als er gesproken werd waren het mijn ouders die overlegden over de belasting of hypotheek. Ik vond het nooit boeiend om ernaar te luisteren, waardoor ik soms zelfs met oortjes in luisterde.
"We moeten je wat vertellen Liam." begon Nicole en wachtte tot ik haar aan zou kijken, wat ik niet deed.
"Vertel." ik stak een stukje vlees in mijn mond.
"We hebben je weer opgegeven, voor X-Factor." Ik verslik me in het stukje vlees. "Je hebt wat!?" proestte ik en nam een slok water.
"Het leek ons een goeie manier om... Nouja, je weet wel, je op te vrolijken." zei ze. "Nou niet dus! Hoe kon je dat ooit doen? Ik haat je, jullie allemaal!"
Ik liet mijn bestek kletterend neervallen op mijn bord en schoof mijn stoel ruw naar achteren.
"Liam wacht nou eens even!" protesteerde Nicole, maar ik was al weg. Ik stampte de trap op en smeed mijn kamer deur hard dicht.
Ik voelde me verraden. Hoe konden ze me dit aan doen?
Reageer (3)
Ik vind het erg leuk hoe je schrijft. Ik ben geen Bromance lezer, al helemaal geen 1D, maar ik dacht ik ga toch even je beoordelen. Je schrijft erg leuk, dat ik het eigenlijk bijna zonde vindt dat je fanfiction schrijft. Ik denk dat je in onbekende personen nog meer je creativiteit kwijt kan, maar dat is natuurlijk mijn mening. Je maakt erg mooie zinnen en laat ze soepeltjes in elkaar overlopen, waardoor je er makkelijk doorheen leest. Erg leuk gedaan!
)
1 decennium geledenMaar als ik eerlijk mag zijn, ik stoor me enorm aan het Nederlands/ Engels. Kies alsjeblieft één taal als je schrijft. Het is misschien leuk om een keer een Engelse quote neer te zetten, dat vind ik prima. Maar hou je alsjeblieft bij één taal. Ik zie dit soort verhalen vaker en het omschakelen telkens van Engels naar Nederlands vind ik erg vervelend. Bij jou is het dubbel zo erg, aangezien je ook zinnen gewoon Nederlands gesproken doet. Hou dan gewoon alles Nederlands, dan leest je stuk echt een stuk fijner!
(Dit is echt niet lullig bedoeld hoor, maar ik wil het gewoon even zeggen
Deze hoofdstuk ken ik al omdat ik jouw verhaal al een keer heb gelezen. Je hoofdstuk is goed geschreven en het leest vlot.
1 decennium geledenHet valt mij tegen dat je engels en nederlands schrijft, in de gesproken taal.
Verder heb ik er niks op toe tevoegen.
Ik vind het alleszins mooi geschreven hoor^^ maar ik heb een paar vraagjes, (niet grof bedoeld hoor en mijn verbetering gaat misschien ook niet zo uitgebreid zijn)
1 decennium geledenBij die eerste blok tekst heb je vanonder zoiets in het schuin geschreven: wat had allemaal uitgespookt?
Er staat niet echt een onderwerp bij dus wie bedoel je? Aangezien dit waarschijnlijk geen eerste hoofdstukje is (of wel?), kan het iedereen zijn. Is het Liam, Niall, of iemand anders?
En deze zin: Mijn ouders waren het wel gewend dat ik soms niet thuis kwam, soms heel vaak. Ik weet niet wat het is, maar iets aan deze zin klopt niet voor mijn gevoel. Misschien kan je meer iets in de trant van: mijn ouders waren het wel gewend dat ik soms niet thuis kwam en dat gebeurde nogal vaak. (??maar als je dit niet wilt of dit totaal niet bedoelde, snap ik het ook^^)
...nooit boeiend om ernaar te luisteren, waardoor ik soms zelfs met oortjes in luisterde. Je gebruikt hier wel nogal vaak luisteren? ...nooit boeiend om ernaar te luisteren, waardoor ik soms zelfs met de oortjes van mijn IPod in aan tafel zit.
...ik stampte de trap op en smeed mijn kamer deur hard dicht. Ik wil echt geen pietje precies zijn, maar de verleden tijd van smijten is: smeet en kamerdeur wordt aan elkaar geschreven.
Voor de rest heb ik hier niet zoveel op aan te merken. Ik hoop dat je hier iets aan hebt, ik ben geen professional (daarom dat ik niet zo een uitgebreide interpretatie van grammatica enz. geef) en het kan zijn dat je liever toch je eigen ding wilt doen. Dat snap ik ook, het is jouw verhaal. Toch hoop ik dat je hier iets aan gehad hebt^^
Ik vind het echter wel nog goed geschreven en nog goed opgebouwd.