Gone: 2.- door milovat
‘Mam, ik voel me niet zo lekker,’ zei ik zachtjes.
Mijn moeder zuchtte en keek me geïrriteerd aan. Ze was er duidelijk zat van dat ik zo vaak spijbelde. Maar ja, wat kon ze er aan doen? Gewoon naar school sturen had geen zin. Ze had het een paar keer gedaan, maar toen ben ik na twee uurtjes naar de conciërge gelopen en mocht ik weer naar huis.
‘Moet ik je weer ziek melden?’ vroeg ze. Ik knikte.
Ik dacht aan mijn klasgenoten, die elke dag braaf heen gingen. Hadden ze dan echt geen idee hoe makkelijk het was? Ze hadden een hekel aan me, dat was duidelijk. Maar dat maakte me niks uit.
Ik at snel mijn broodje met kaas op en ging op de bank liggen. Ik had mijn pyjama nog aan. Ik zette de tv aan en zapte naar mtv. Toevallig was net The Way van Ariana Grande en Mac Miller erop, mijn favoriete liedje.
‘Demi, ik breng Levi even naar school. En daarna moet ik naar mijn werk. Tegen vijf uur ben ik er weer, kun je zo lang alleen zijn?’ zei mijn moeder.
Ik knikte. Ik was wel vaker zo lang alleen thuis, dat was een nadeel van spijbelen. En ik had slechte cijfers. Het eerste jaar deed ik gymnasium, maar al snel was ik zat van alle huiswerk en de lange dagen. Al snel stond ik zo veel onvoldoendes dat ik moest afstromen naar havo. Mijn moeder was woedend. Ik begreep haar niet. Het was mijn leven, en havo was helemaal niet zo slecht.
Ik begon honger te krijgen dus ik liep naar de kast om eten te pakken. Ik zag mijn moeder’s telefoon op de tafel liggen. ‘Niet weer,’ zei ik zacht. Ik keek op de klok. Het was tien over acht. Over een paar minuten zou ze mijn broertje naar school hebben gebracht en weer terug komen om haar mobiel te halen.
Ik liep verder en pakte een zakje chips. Ik was te dik en moest eigenlijk afvallen, maar ik stelde het altijd uit.
Ik hoorde de deur open gaan. Mijn moeder kwam naar binnen gelopen.
‘Mobiel vergeten,’ mompelde ze en liep naar de tafel. Ze pakte haar mobiel en wilde net weer naar de deur lopen, maar toen verdween ze opeens.
‘Mam?’ vroeg ik. ‘Waar ben je?’
Ik wreef een paar keer in mijn ogen, maar ze was echt weg.
Nee. Dit kon niet waar zijn.
‘Mam!’ riep ik en liep naar de plek waar ze stond. Ik tastte om me heen, misschien was ze onzichtbaar geworden.
Reageer (5)
Tops
1 decennium geledenErg leuk geschreven! Ik vind het erg fijn dat je gesproken zinnen vooral op losse regels zet, dat maakt het erg overzichtelijk. Je hebt op zich een hele fijne schrijfstijl. Je leest er erg lekker doorheen, waardoor je het jammer vind dat het hoofdstukje al zo snel ophoudt. Probeer dit vast te houden!
Tips
- mtv sowieso met hoofdletters; MTV
- Maakt je hoofdstuk ietsje langer, dat kan vast wel. Voeg wat meer details toe, dat maakt je verhaal ook direct een stuk interessanter (niet dat dat het niets was hoor). Hoe meer details je toevoegt, hoe beter je in die persoon/plek kan inleven. Beter teveel details dan te weinig en ook al is teveel ook niet altijd goed, je kunt ze beter er dan toch instoppen! Daarnaast kan je je verhaal ook veel spannender maken door het toevoegen van details!
- "Ik begon honger te krijgen dus ik liep naar de kast om eten te pakken. Ik zag mijn moeder’s telefoon op de tafel liggen. ‘Niet weer,’ zei ik zacht. Ik keek op de klok."
Je start hier de zinnen net iets te vaak met `ik´. Alsof de hoofdpersoon heel arrogant is en het alleen maar over zichzelf wil hebben. Start iets minder met ik, dat leest fijner. Nu is het: Nu doe ik dit, nu doe ik dat, nu doe ik sus.. En dat geldt misschien maar voor een paar regels, maar is wel een klein beetje vervelend.
* Ik zou btw als moeder zijnde mijn kind niet helpen met spijbelen
Je schrijfstijl is prettig om te lezen alleen ik mis nog iets meer diepgang in het verhaal.
1 decennium geledenZe was er duidelijk zat van dat ik zo vaak spijbelde. - Deze zin zou ik veranderen.
De hoofdstukken zou ik ook iets langer maken, verder heb ik niks te zeggen. Probeer zoveel mogelijk te schrijven en ook uitgebreid, maar let op dat je dan niet te gedetaileerd gaat schrijven.
Goed punt(1)
1 decennium geleden•Ik vind dat je Leestekens er goed zijn
Punten waar op verbeterd mag worden(2)
•Soms mis ik wat diepgang
•Zoals BlackxWhite zegt zet je bij een bepaald stukje altijd in het begin van de zin "ik", en dat leest soms irritant.
Stukje wat ik bedoel: Ik at snel mijn broodje met kaas op en ging op de bank liggen. Ik had mijn pyjama nog aan. Ik zette de tv aan en zapte naar mtv. Toevallig was net The Way van Ariana Grande en Mac Miller erop, mijn favoriete liedje.
Eindconclusie: Ik vind dat qua technisch je schrijfstijl best goed is. Je gebruikt goede leestekens, komma's, punten, hoofdletters; etc. Afentoe zijn je zinnen wat kort en bij sommige stukjes hindert dat bij het lezen (terwijl het bij sommige stukjes juist heel mooi is).
Ik vind dat op een goed moment stopt(dat de moeder dus net weg is). Goeie cliffhanger dus:P. Ben nu heel benieuwd of ze echt onzichtbaar is!
Ik hou zelf niet zo van de wat "kortere,, hoofdstukken, maar 427 is een redelijk aantal. Dus misschien volgende keer iets langer?
Blijf zo doorgaan en hopelijk heb je wat aan de tips(niet alleen die van mij).
- Ze was er duidelijk zat van dat ik zo vaak spijbelde.
1 decennium geledenDit zou ik vervangen door: Ze was het duidelijk zat dat ik zo vaak spijbelde.
- Ik dacht aan mijn klasgenoten, die elke dag braaf heen gingen.
het stukje na de komma is een beetje vreemd geformuleerd, je zou beter kunnen zeggen: die elke dag braaf naar school gingen.
- Ik at snel mijn broodje met kaas op en ging op de bank liggen. Ik had mijn pyjama nog aan. Ik zette de tv aan en zapte naar mtv. Toevallig was net The Way van Ariana Grande en Mac Miller erop, mijn favoriete liedje.
In deze zinnen begin je steeds met ik.... dat leest soms nogal irritant, dus om het beter te laten lopen: Snel at ik mijn broodje met kaas op. Met mijn pyjama nog aan ging ik op de bank liggen en zette de tv aan. ik zapte naar mtv, daar was toevallig net het liedje The Way van Ariane Grande en Mac Miller op, mijn favoriet.
- Ik was wel vaker zo lang alleen thuis, dat was een nadeel van spijbelen. En ik had slechte cijfers.
Deze zin zou je veel mooier over kunnen laten lopen door een kleine aanpassing te doen: Ik was wel vaker zo lang alleen thuis, dat was een van de nadelen van spijbelen. Net als mijn slechte cijfers.
- Ik begreep haar niet. Het was mijn leven, en havo was helemaal niet zo slecht.
Ik begreep haar niet. Het was toch mijn leven, en havo was zo slecht nog niet! Zo krijgt je zin wat meer kracht en druk je beter uit dat de hoofdpersoon het er niet mee eens is.
- Ik keek op de klok. Het was tien over acht.
Tussen deze twee zinnen kan je het beste een komma plaatsen, als je dat doet dan leest het ook weer wat beter
-Ze pakte haar mobiel en wilde net weer naar de deur lopen, maar toen verdween ze opeens.
Je hebt best veel zinnen waarin je steeds maar zet achter een komma, deze 'maar' is helemaal niet nodig
Ik wreef een paar keer in mijn ogen, maar ze was echt weg.
Ook hier weer, je kan het gewoon weglaten en dan krijg je gewoon een goede zin!
Nou zo heel veel heb ik niet op te merken hoor je spelling is goed en je formuleert opzich geen rare zinnen, soms een klein foutje maar fouten maken is menselijk he!
ik vind dat je fijn schrijft, en ook leuk. Dat haar moeder opeens verdween zag ik echt niet aankomen! het is dus ook verrassend en origineel
Verder zijn je beschrijvingen ook goed, je geeft details (die meestal wel nuttig zijn voor het hoofdstuk), maar niet te veel details. Hierdoor is het gewoon goed te volgen!
Blijf zo doorgaan, en ik hoop dat je iets aan mijn tips heb gehad, ookal is het niet zo veel en heb ik vast wat dingetjes over het hoofd gezien. Ik ben een beetje slaperig...
Hier komen de tips, vooral erop letten dat je je zinnen niet te kort maakt, je kan ze namelijk beter op sommige plekken verbinden met komma's want dat is fijner om te lezen
1 decennium geleden'Mam, ik voel me niet zo lekker,’ zei ik zachtjes.
Mijn moeder zuchtte en keek me geïrriteerd aan. Ze was er duidelijk zat van dat ik zo vaak spijbelde. 'er' moet vervangen worden door 'het' en 'van' moet helemaal weggelaten worden, anders is het geen logische zin met het werkwoord 'het zat zijn dat..'Maar ja, wat kon ze er aan doen? Gewoon naar school sturen had geen zin. Ik denk dat je hier beter een persoonlijk voornaamwoord kan toevoegen, anders komt het een beetje over als spreektaalZe had het een paar keer gedaan, maar toen ben ik na twee uurtjes naar de conciërge gelopen en mocht ik weer naar huis. Ik zou 'gedaan' vervangen door geprobeerd, dat klinkt beter, volgens mij is er een regel van niet meer dan 1 voegwoord in een zin
‘Moet ik je weer ziek melden?’ vroeg ze. Ik knikte. hier moet toch echt een komma in plaats van een punt
Ik dacht aan mijn klasgenoten, die er elke dag braaf heen gingen. Hadden ze dan echt geen idee hoe makkelijk het was? Ze hadden een hekel aan me, dat was duidelijk. Maar dat maakte me niks uit. Het is niet altijd goed om een zin met 'en' of 'maar' te beginnen, je kan deze punt beter vervangen door een komma
Ik at snel mijn broodje met kaas op en ging op de bank liggen. Ik had mijn pyjama nog aan. Ik zette de tv aan en zapte naar mtv. Toevallig was net The Way van Ariana Grande en Mac Miller erop, mijn favoriete liedje. Hier kan je weer een aantal punten vervangen door komma's want dat leest fijner, ik laat het aan jou over waar je dat doet
‘Demi, ik breng Levi even naar school. En daarna moet ik naar mijn werk. Tegen vijf uur ben ik er weer, kun je zo lang alleen zijn?’ zei mijn moeder. Je raad het al, dat moet een komma zijn
Ik knikte. Ik was wel vaker zo lang alleen thuis, dat was een nadeel van spijbelen. Hetzelfde verhaal...En ik had slechte cijfers. Liefst geen zinnen met 'en' of 'maar' beginnenHet eerste jaar deed ik gymnasium, maar al snel was ik zat van alle huiswerk en de lange dagen. het moet zijn : 'was ik al het huiswerk en de lange dagen zat' Al snel stond ik zo veel onvoldoendes dat ik moest afstromen naar havo. Mijn moeder was woedend. Ik begreep haar niet.Het is volgens mij geen officiele regel ofz. maar als je veel korte zinnen hebt loopt het verhaal minder goed Het was mijn leven, en havo was helemaal niet zo slecht.
Ik begon honger te krijgen dus ik liep naar de kast om eten te pakken. Ik zag mijn moeder's telefoon op de tafel liggen. de spellingchecker zegt: 'moeders'‘Niet weer,’ zei ik zacht. Ik keek op de klok. Het was tien over acht. Hier weer een paar komma's plaatse in plaats van puntenOver een paar minuten zou ze mijn broertje naar school hebben gebracht en weer terug komen om haar mobiel te halen.
Ik liep verder en pakte een zakje chips. Ik was te dik en moest eigenlijk afvallen, maar ik stelde het altijd uit.
Ik hoorde de deur open gaan. Mijn moeder kwam naar binnen gelopen. Guess what?
‘Mobiel vergeten,’ mompelde ze en liep naar de tafel. Ze pakte haar mobiel en wilde net weer naar de deur lopen, maar toen verdween ze opeens.
‘Mam?’ vroeg ik. ‘Waar ben je?’
Ik wreef een paar keer in mijn ogen, maar ze was echt weg.deze zin kan volgens mij gewoon achter de tekst aan zonder [enter] ertussen
Nee. Dit kon niet waar zijn.
‘Mam!’hier moet een komma geloof ik riep ik en liep naar de plek waar ze stond. Ik tastte om me heen, misschien was ze onzichtbaar geworden.
En nu de tops, want ik vond het persoonlijk een superleuk stukje:
Ik vind het heel goed dat je gelijk alle problemen (of ten minste heel wat) van die persoon hebt genoemd in één hoofdstukje, dat schetst gelijk een beeld van hoe die persoon is
Dit lijkt misschien een beetje op de eerste, maar je hebt ook heel goed de persoonlijkheid van de POV laten zien
Persoonlijk vind ik het trouwens ook een heel goed idee om een Gone fanfiction te doen, ik neem miss. wel een abo
Als laatste vind ik het ook heel knap dat je ook gelijk een beeld geeft van hoe de moeder ongeveer is, terwijl je haar alleen door Demi beschrijft en via dialoog
Nou dat was het wel ongeveer, goed gedaan hoor!