Ze zeggen wel eens dat je niet van iemand kan houden zolang je niet van jezelf houdt, maar is dit wel waar?

Vroeger was ik het hier altijd mee eens. Ik haatte mezelf, het leven was kut en iedereen was slecht. Het typische puber gedrag zou je denken maar bij mij ging het allemaal nog iets verder. Ik was vanaf mijn negende al een heftige puber, lichamelijk niet maar geestelijk wel. Ik heb meerdere keren geschreeuwd naar mijn ouders, ze in geuren en kleuren verteld hoe erg ik ze haatte, dat ik niet van ze hield en dat ik dat ook nooit zou hebben gedaan. Ik heb mijn moeder meerdere keren omver geduwd, gaten in deuren getrapt en zo nog een hele waslijst. Op dat moment was ik het volmondig eens met de uitspraak hier boven.

Nu, jaren later moet ik daar toch op terug komen. Ik was een kind met problemen. Ik zat vroeg, heel vroeg in de puberteit, op school werd ik gepest , ik was depressief en ik kon niet omgaan met de trauma's die ik dankzij mijn oom heb opgelopen. Daardoor had ik dikke stevige muren om mij heen gebouwd en de enige emotie die ik nog kon was woede. Alleen maar woede dus nee op dat moment kon ik niet van andere mensen houden.

Nu ben ik een heel stuk gegroeid, het kleine negenjarige bange, woedende, verdrietige kind zit nog steeds in mij maar ik heb mijn muren wel al voor een groot deel doorbroken. Ik haat mijzelf nog steeds, ik schaam me voor mijzelf en ik weet kog steeds niet hoe ik met emotie om moet gaan (hoewel ik geen last meer heb van mijn woede). Toch durf ik te zeggen dat ik van mensen kan houden. Het duurt weliswaar even voordat ik iemand helemaal toelaat in mijn wereldje maar liefde ken ik zeker. Hoe het zit met liefde voelen voor een andere jongen, een vriend, weet ik niet. Daar heb ik nog steeds geen ervaring mee, maar langzaam, stukje bij beetje begin ik wel te leren, te voelen dat ik wel degelijk kan houden van mijn ouders en mijn zus. Het is een klein stapje in de goede richting maar het is wel weer een stapje.

Mijn conclusie os dan ook dat iedereen kan houden van iemand, het maakt niet uit hoe beschadigd je bent. Het is altijd mogelijk, je moet je er alleen voor open stellen. Zelfs op de momenten dat je denkt dat het onmogelijk is is het mogelijk je moet jezelf toestaan om de liefde te voelen. Het is niet makkelijk maar Zeker niet onmogelijk.

Reageer (3)

  • Jazzizcool

    echt mooi

    9 jaar geleden
  • amber28

    Erg mooi geschreven maar ook erg heftig

    Respect !

    1 decennium geleden
  • EdiePaynex

    wauww..

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen