``202``

Alex Pov
De nachtmerries worden steeds erger, en het bleef lijken alsof het echt was. Elke keer weer, het bleef zich herhalen, Chris dood, de vrouw, mijn pa en broer, die alleen maar een truc waren en dan weer alles opnieuw. En de pijn die ik voelde maakte het er echt niet beter om. De pijn die maar niet weg wilde gaan. Soms hoorde ik stemmen maar ik kon niet horen wat ze zeiden en het frustreerde me, ik wist niet eens waar ik was. Iets pakt me vast en verplaatst me en een golf van misselijkheid en pijn overspoelt me. Een kreun komt uit mijn mond maar ik weet niet of het echt is, of nog steeds die droom. Tussen de dromen in een paar minuten hooguit is het mistig, zie ik bomen, hoor ik dingen, de stemmen worden duidelijker maar niet duidelijk genoeg om te begrijpen, ze klinken bekend dat wel. En dan komt de droom weer. Chris dood, de vrouw, mijn pa en broer, en de pijn. Mijn ogen schieten open en ik kijk naar het dak van de impala. Is dit weer een droom? Mijn ogen gaan naar links en ik kijk tegen de achterhoofden van Sam en Dean. Ze praten maar weer kan ik de stemmen niet horen. Dan draait Dean zich om. Zijn ogen worden groot en zijn lippen bewegen maar het is moeilijk om te verstaan. De impala stuurt naar rechts van de weg af en Dean buigt naar me toe. “Alex je bent wakker!” ik knik langzaam en voel dan om me heen. Waar is mijn boekje, het in zwart gebonden leer. “mijn jas” breng ik met moeite uit. Dean pakt mijn jas en kijkt er even naar. “er zit een boekje in, zwart leer, pagina…” dit kost me te veel energie. “43” mijn beeld wordt wazig en de droom begint weer vanaf het begin.

Dean Pov
Alex was wakker, maar ze zag er verschrikkelijk uit. Snel blader ik door het boekje en mijn gezicht betrekt. “Sam… dit is…” ik blader verder en zie dan Alex haar handschrift. “dit is het boekje voor haar hekserij” Sam kijkt er even naar en dan naar mij. Zulke dingen zouden we normaal vernietigen, het zit vol met zwarte magie, en witte in Alex haar geval. Snel schud ik mijn hoofd. Nu niet, ik vraag het later wel aan haar, eerst bladzijde nummer 43. Ik blader verder en blijf even op een bladzijde hangen. ‘iemand een kus doen vergeten en in slaap krijgen’ waarom doet dit me ergens aan denken? Ik vernauw mijn ogen maar schud het dan van me af. “bladzijde 43… hoe iemand te genezen van bloedvergiftiging?” wat is er met Alex gebeurd?