Review: De ballade van slangen en zangvogels
Vooraf
Toen ik voor het eerst hoorde over de Ballade van slangen en zangvogels was ik direct enthousiast. Toen de trailer van de eerste film uitkwam rende ik direct naar de bibliotheek om de boeken te huren. Die ik later ook heb gekocht. Het was even wachten maar toen ik hoorde dat de ballade van slangen en zangvogels uit was wilde ik er gelijk aan beginnen. Ik had vooraf weinig research gedaan en wist alleen dat het over een eerdere Hongerspelen zou gaan. Dus op de dag dat ik wist dat ik het ging luisteren zocht ik op of het misschien om een bekend personage zou gaan en zoals jullie allemaal hoopte ik op de hongerspelen van een personage zoals Annie, Finnick, Mags, Haymitch, Johanna of een ander. Hoe hart verscheurend zou het zijn om Finnick en Annie te volgen tijdens hun hongerspelen? En hoe fijn zou het zijn om hun weerzien te volgen?
Ik zal niet de enige zijn die teleurgesteld was om te ontdekken dat het boek Coriolanus Snow volgde. Ik was gelijk iets minder enthousiast.
Toch besloot ik om aan het boek te beginnen en dus opende ik storytell en klikte ik op start.
Tijdens
Mijn enthousiasme laaide weer een beetje op toen ik erachter had dat de voorlezer een fijne stem heeft. Tijdens deel 1 en deel 2 was ik razend enthousiast en het boek trok me volledig mee. Ik leerde nieuwe personages kennen die ik een stuk leuker vond dan Coriolanus Snow. Mijn persoonlijke favoriet Sejanus Plinth alhoewel ik me kan voorstellen dat sommige mensen hem minder geweldig vinden vanwege zijn slechte kwaliteiten. Aan de andere kant maakt dat hem juist menselijk. Lucy Grey Baird was interessant maar tegelijkertijd vond ik haar soms een beetje een Mary Sue. Ze was net te stoer, te uitbundig en als je het mij vraagt soms gewoon een beetje te veel. Maar toch boeide de eerste twee delen me en kon ik niet stoppen met luisteren.
Zodra ik bij deel 3 kwam zwakte dat enthousiasme snel af. Maar goed ik wilde weten hoe het eindigde en ondanks dat de meeste raadsels me niet echt konden interesseren wilde ik wel doorzetten omdat de twee eerste delen zo goed waren. Dus luisterde ik na een korte pauze het boek weer en terwijl deel 3 op een einde liep werd ik er weer in mee gezogen.
Het einde vond ik eerlijk gezegd teleurstellend. Alles sloeg snel en onlogisch om. Eerlijk gezegd had ik er meer van verwacht.
Nu ik iets meer over het boek nadenk moet ik toegeven dat het einde waarschijnlijk zo plots is om aan te tonen wie Coriolanus Snow echt is maar ik had het liever anders gezien.
Achteraf
Dit boek was mijn tijd absoluut waard. Ik heb veel plezier gehad tijdens het luisteren naar dit boek. Ik zou dit boek absoluut aanraden aan mensen die fan zijn van de hongerspelen. Dit boek is vooral voor jullie een leuk tijdverdrijf. Ik heb gehoord dat ook dit boek verfilmd zal worden en ik ben benieuwd hoe de film eruit zal zien en welke acteurs er worden gekozen.
Mocht je de boeken niet hebben gelezen dan is dit een leuk boek om mee te beginnen. Misschien nodigt het je uit om ook de hongerspelen serie te lezen.
Cijfer
Dit boek krijgt van mij een 7,6. Het is lekker geschreven en luistert goed weg. Het is niet te ingewikkeld en is uitermate geschikt voor jong volwassenen en jonge volwassenen.
Reageer (1)
Jep, hier kan ik me heel erg goed in vinden. Ik heb het gelezen op de dag dat het uitkwam, en hoewel ik zeker wat commentaar heb, was het wel interessant om te zien hoe de spelen steeds meer een bekende vorm aan gaan nemen. Ik denk dat het als prequel wat dat betreft best goed in elkaar zit.
4 jaar geledenEn ja, liefde voor Sejanus, de arme schat