Een leven vol tekens 13
Wat is er een hoop gebeurd weer en tijd vliegt voorbij maar kruipt ook. Moeite met mijn werkweken heb ik nog altijd en ik wacht altijd ongeduldig op de weekenden die helaas voorbij vliegen.
Maandag mocht ik weer naar Antwerpen om bloed te laten prikken en te bespreken. Pfeiffer is nu volledig uitgesloten gezien er twijfel was of dit er ook aan de hand was. De supplementen en neusspray laten namelijk enkel iets verbetering op focus zien en verder niets. Nu moet ik tien dagen wachten en dan weet ik of ik aan de antibiotica mag beginnen.
Intussen gaat het leven ook gewoon door en momenteel valt het zwaar, heel zwaar! Mijn eigen grenzen aangeven en bewaken is en blijft een struikelblok en steeds denk ik toch aan de ander ipv mijzelf. En ik denk dat dat nog lang zal duren voor dat veranderd.
Er zijn nog geen reacties.