Schuld gevoel en Havo
Hallo daar.
Het is weer eens een maand geleden dat ik heb geupdate. Jeetje wat ben ik hier slecht in. Maar nu is er iets wat ik moet "delen". Over mijn vrienden. Ik heb het idee dat ik ben gegroeid. Geestelijk dan. Aan het begin van dit jaar was alles helemaal perfect. Met vrienden dan. Ik had nooit gedacht dat ik me bij een groepje vrienden zo blij zo voelen. We zijn en waren het onvolwassen groepje van de klas. We haalde stomme grapjes uit, en alles ziet er heel jolig uit en zo. Aan de ene kant vond ik dat een beetje lastig dat kinderachtige gedeelte. Het zat me dwars. Maar aan de andere kant kon het me niks schelen. Ik had lol. Wij hadden lol. Heel veel lol. Maar nu na mijn vaders operatie merk ik dat ik me erger. Ik erger me aan Computer nerd en Bril nerd. En Goudlokje. Ik had me altijd een heel klein beetje het buitenbeentje in ons groepje gevoeld. Het was altijd zo dat zij meer gemeen hadden met elkaar, dan ik met hun. Wapens, gamen, computers. Ik voel het steeds meer. Ik ben nu de verantwoordelijke in onze groep. Ik moet zorgen als we samen werken dat er iets gebeurd. En ze hebben het niet eens in de gaten. Ik voel me niet begrepen. Ik krijg ook steeds meer het idee dat ze géén idee hebben van wie ik ben. Ook al trekken we nu al zeker een jaar met elkaar op. Wat zegt dat over mij. Wat zegt dat over hun? Ik voelde me de laatste week best wel prut. Goudlokje was echt in een flut humeur en soms lijkt het zo dat ze mijn hulp nie teens waardeert. Ik doe mijn best voor haar. Ik ben niet uitbundig over mijn cijfers als zij een slecht cijfer heeft, ik ben er voor haar als ze me nodig heeft. Maar nooit neemt ze de kans of realiseert ze zich dat ik dingen voor haar opgeef. Of dat ze nooit echt naar dingen over mij vraagt. Alleen als ze écht ernstig zijn. Zoals mijn vaders operatie. Ik voel me gebruikt soms. Ik heb er nooit echt problemen mee gehad maar nu realiseer ik het me wel. Ook merk ik dat de grapjes steeds vaker ten kosten van elkaar gaan. Soms is dat grappig, als we alle vier in een grappige bui zijn. Vroeger hielde we rekening met de bui van de ander, maar dat is niet meer zo. Ik merk dat ze elke mogelijkheid om een kwetsend grapje te maken aan pakken. Ik heb het gevoel dat ik ál mijn woorden moet checken voor ik ze uitspreek. Anders komt er een reactie.
Gelukkig was het vandaag wel weer gezellig. Ik voel me een beetje schuldig omdat ik me zo voel. Omdat ik door dit te schrijven en door dit soort dingen te denken niet trouw ben.
Het komt denk ik wel weer goed.
Groetjes,
LiveDepartment.
PS. Sorry voor de spelling fouten maar heb geen zin om te checken op type fouten en zo.
Er zijn nog geen reacties.