Nu?
Hallo mensen...
Ik schrijf weer een bericht. Ik ben echt vet slecht in dingen bij houden. Ik wou vroeger altijd een dagboek want dat vond ik een leuk idee. Meestal kwam ik zo'n boekje tegen in een super markt op vakantie je weet wel van die Intermachees in Frankrijk. Heel leuk die winkels. Maar goed ze hebben daar werkelijk alles ook dagboeken dus dan haalde ik mijn ouders over om er een voor me te kopen wat meestal niet lukte maar goed. En dan schreef ik er drie dagen achter elkaar in. En dan vergat ik het hele ding. Tot ik terug thuis was. Dan vond ik het in mijn koffer. Dan schreef ik er nog een keer in en een jaar later vond ik hem terug en probeerde ik het opnieuw te lezen. Ja probeerde want ik had echt een belabberd handschrift. Nog steeds trouwens. Maar goed. Een blog is eigenlijk hetzelfde. Dus ik hou het ook niet echt bij of zo. Maar nu schrijf ik maar weer eens een stukje. Ff op de hoogte houden van wat er nu gaande is. Wat eigenlijk heel veel is om eerlijk te zijn. Als je mijn eerdere berichten hebt gelezen -waar van ik vermoed van niet want ik weet zeker dat er geen mensen zijn die mijn blog "volgen"- Heb ik een vrij doorsnee leven. Heel saai en gelukkig allemaal. Maar nooit gaat alles helemaal goed natuurlijk. In mijn geval is het bij mijn vader waar het mis mee gaat. Nee hij is niet dood gelukkig. Maar hij heeft een operatie gehad. Een zware operatie. Een open hart operatie. Voor de genen die niet weten wat dat is. Een open hart operatie houd in dt ze je hele borst kas open leggen en je hart en longen worden stil gelegd. dat doet een apparaat dan voor je. Mijn vader had ader verkalking. Meestal hebben oudere mensen dat omdat nou ja je weet wel je word ouder je slaat steeds meer slechte dingen op en die gaan in je aderen zitten en langzamer hand hoopt dat op. Mijn vader is nog jong. Dussss ja waarschijnlijk heeft hij het ge-erft want hij leefde ook behoorlijk gezond. Goed eten, niet roken, niet extreem drinken, veel sporten en niet aan drugs of dergelijke. Dus ja. Het was een heftige operatie. En het was allemaal behoorlijk eng en zo. Maar hij heeft het overleefd en is nu goed en wel thuis. Sterker nog hij ligt aan de andere kant van de kamer op de bank te lezen. Dus ja dat was behoorlijk heftig. Ook al klinkt het wel te doen. Dus. Dat is ongeveer mijn leven nu denk ik. Alles is oké op school oké cijfers en zo. Veel bezig met Wattpad. Ik hoop dat jullie levens ook helemaal oké gaan. En ik wil ff laten weten dat als er een tegen slag komt wat altijd wel zal komen want iedereen krijgt tegen slagen. Dan moet je dat gewoon ervaren er iets van opsteken en het te laten gaan. Hoe zwaar het ook is. En het vooral niet weg stoppen want dan gaat het niet weg. Je dúwt het alleen weg. Maar het blijft. En uiteindelijk komt het toch wel aan het opper vlak. Dan kun je net zo goed de confrontatie gelijk aan gaan.
Dag mensen.
Een fijne dag en tijd nog wanneer je dit ook leest.
LiveDepartment
Er zijn nog geen reacties.