Piepje...
Mijn lief klein vogeltje,
Een kanarie met scheve poten
Als sinds je klein was had je er problemen mee en mijn pa dacht dat je pijn leed
Dus wou hij je kort uit je pijn verlossen.
Maar gelukkig hield ik hem tegen, gaf ik je elke morgen na mijn nachtdienst zelf eten .
En mocht je steeds bij me zitten.
Sinds vandaag ben je er niet meer, door die ene snelle stap van je.
Waarom vraag ik me af, waarom moeten mijn diertjes altijd zo vroeg weg gaan?
Ik mis je aanwezigheid op mijn hoofd, in mijn haar en je gepik naar onze vingers als we broodkruimels willen opruimen.
Ik mis je gezang, ook je fluiten mis ik als je me zocht.
Ik zit hier te wenen, niet enkel omdat je weg bent.
Maar om het feit dat mijn pa nu al praat om je te 'vervangen'.
Hij wilt een nieuw vogeltje binnen nemen, maar ik kan het niet.
Het is jou terrein, jouw keuken en zelfs mijn slaapkamer is jouw terrein.
Ik zou gemeen zijn voor dat ander vogeltje, dat weet ik nu al.
Ik hoop dat het je goed gaat, waar je ook heen gaat nu.
Weet dat je altijd bij me bent en dat ik je nooit zal vergeten.
Piepje, Krikkie of Kuifje,
Dat waren je namen.
Ik zal je altijd van je houden <3 !
Er zijn nog geen reacties.