Ondanks alle goede eigenschappen die een onderwijsinstelling heeft, heb ik school altijd alleen maar een vervelend hokje gevonden. Vervelende hokjes, eigenlijk. Wat je allemaal wel niet moet zijn om een goede leerling te zijn.

Het is zowel gericht op sociale interactie en prestaties als op intellectueel gebied, om nog maar te zwijgen over lichamelijke opvoeding, de mogelijkheid om je aan te passen en te ontwikkelen in een omgeving waarin je wordt bestudeerd, besproken en bekritiseerd en die in feite zo is ingericht dat jij er als de perfecte student vanaf moet komen.

Zoveel meer
Het is een omgeving waar ik mezelf al jaren probeer in te passen, maar nu het einde zo in zicht is, is alle zin om die moeite te blijven doen verdwenen. De sociale interactie met klasgenoten is moeilijk als je ze niet kunt zien, omdat je zelf altijd vooraan moet zitten en ze ook niet kunt terugvinden in de drukke gangen tijdens de pauze. School is zo veel meer dan alleen maar lessen volgen en toetsen maken…Die dingen gaan namelijk prima. Ik zit intussen op mijn derde middelbare school en nu durf ik wel te zeggen dat de aanpassingen goed zijn – afgezien van het speciaal onderwijs, waar ik mijn Havo haalde. Door die plek wist ik wel dat er veel meer opties waren dan alleen maar een HBO en dat ik ook tot veel meer in staat zou zijn dan ik had verwacht.

Onder druk
Ik ben niet iemand die houdt van stilzitten. Alleen maar sociaal zijn in de klas en een beetje huiswerk maken, gaan mij dus ook snel vervelen. Zelfs als het moeite kost, maar ik hou ervan om te presteren onder druk. Niet echt een eigenschap die docenten aanmoedigen, want ze verwachten dat je van alles gaat afraffelen en laat liggen, maar ik hou ervan.

Elf cijfers
Op het speciaal onderwijs, waar alles voor jou wordt gedaan en jij er alleen nog voor hoeft te zorgen dat je ten tijde van het examen ook alles weet wat je moet weten, moest ik die druk dus extra opvoeren. Met uitjes, toneelprojecten, een leerlingenraad oprichten, boeken schrijven en drummen wist ik mezelf dus wel prima bezig te houden. Ik mocht ook nog eens gespreid examen doen, omdat ik in mijn verveling maar had besloten dat ik elf vakken wilde halen. Of in ieder geval elf cijfers wilde op mijn lijst.

Regulier
Dan blijkt het onder druk willen presteren toch een uitkomst. Met zo’n groot vakkenpakket was het namelijk erg makkelijk om van 5 Havo naar een 5 VWO klas te gaan. Een kleine omscholing van wiskunde in de zomervakantie was er voor nodig om me van het speciaal onderwijs weer op het regulier te krijgen (plus een cijfergemiddelde van een 6.5 op mijn diploma). Daar zit ik nu al ruim een jaar. Het is een prima school. Veel toewijding, begeleiding en enthousiaste leraren, maar ook dat keurslijf. Niet echt een pretje als je tot de oudsten van de school behoort – misschien ben ik dat zelfs al, want ik ben bijna twintig. Briefjes meenemen van je ouders en na moeten blijven als je lessen mist. Alsof ik niets beters te doen heb, denk ik dan, want ik presteer nog steeds graag onder druk en er is geen van de dingen die ik op de Havo deed, die ik heb laten liggen. Behalve de leerlingenraad dan.

Anders
Toch hoop ik dat ik behalve de kennis in de klas ook leer om daar iets aan te doen, want waar de middelbare school haar leerlingen nog helemaal bijstaat wat betreft het tempo en de begeleiding, moet ik op de universiteit alles zelf doen en dan bedoel ik niet alleen studeren. Dan zal ik pas doorkrijgen hoe anders ik ben. Gelukkig zijn er dan de plezierige dingen die mij daar weer van af kunnen leiden als dat nodig is.

Deze blog verscheen al eens op hoezoanders.nl

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen