Waarom !? Waarom zij , Waarom Ik ?! Real Friendship hurts sometimes

Er glijd iets over mijn wang. Langzaam laat ik mijn hand erover gaan. Het voelt nat aan en meteen weet ik dat er een traan ontsnapt is uit mijn oog. Ik voel dat mijn ogen branden terwijl ik tegenover mijn beste vriendin sta. In mijn hoofd gaat om : Waarom doet ze dat? Vind ze het niet meer leuk? Wat is er misgegaan, dat we hier nu zo staan?

Ik kijk naar de grond, haar aankijken durf ik niet. Haar stem hoor ik niet de wind hoor ik ook niet. Het enige wat ik kan doen is bidden dat ze HET niet doet. Toch wappert mijn haar in de wind langs mijn gezicht. Ik voel een leegte om mij heen maar binnen in mij voel ik angst. Ik wil het niet ik wil niet dat ze springt.

Ik kijk op en zie dat ze mij aankijkt terwijl de tranen over mijn wangen glijden. Ik merk, ik merk dat ik niks kan doen. Het gevoel in mij zegt dat ik niks kan en mag doen. Als ik wat doe dan kan ik het erger maken, eigenlijk dringt het tot mij door dat ik daar gewoon hopeloos moet toekijken.

Ze schud zachtjes met haar hoofd en ik voel dat mijn hoofd bonkt. Bonkt van woede, voor de mensen die haar dit hebben aangedaan, Mijn hoofd bonkt van verdriet, Omdat ik weet dat ik haar ga verliezen. Ze gaat steeds verder van mij vandaan staan en mijn lippen zeggen zonder geluid’’Niet doen.’’

Ik zie iets glinsteren bij haar wang en merk dat ook zij huilt. Ineens val ik op mijn knieën en smeek zonder woorden dat ze het niet doet. Ik kijk weer terug maar ze is al weg, ver weg. Zachtjes schud ik met mijn hoofd en ik weet dat ik haar nooit meer kan vinden. Ze is al te ver verdwaald.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen