SIKSTIEN.

Zondag, 25 maart 2012, 13:09, no song.

SERIOUSLY, WHY MY?! Echt waar, ik vind dit echt niet meer leuk. Ik haat het. IK HEB HET GEHAD. Je weet nog wat ik zei over "my savior", wel, het zit zo. Hij speelt te veel op mijn gemoed. Hij is gewoon gek in zijn hoofd, net zoals de vorig. Serieus, waarom krijg ik altijd zo van die jongens. Ik bedoel, ze geven heel veel complimenten etc., maar als je het dan gaat hebben over: "we kunnen hier niet mee doorgaan", dan flippen ze. Ik bedoel, kom op, we leven in de realiteit, niet in één of andere film. Ik weet dat ik altijd zei dat ik dat wou en blablabla, maar nu wil ik toch liever een standaardleven. Een leven met gewone problemen is al erg genoeg. Ik weet eigenlijk niet wat ik wil. Ik weet wel dat ik dit niet meer wil. Ik kwets de ene persoon na de andere, alsof het vanzelf gaat. Ik kan er niets aan doen. Ik hou mijn voeten op de grond. Ik vind het wel leuk zo even niet aan de realiteit denken, maar dat kan niet blijven duren. Alessandro was geweldig tot ik begon over de realiteit. Ik wil blijven dromen, maar niet over liefde. Liefde is onvoorspelbaar en oh zo breekbaar. Ik ga proberen te genieten van het leven met mijn beste vrienden, mijn super vriendinnen en mijn awkward familie. Liefde, ik ben er nog niet klaar voor. Ze zeggen wel altijd dat je uit je fouten kan leren, maar ik doe ze telkens over. Ik weet dat er ergere dingen bestaan dan dit, maar ik ken ze niet. Ik zal er ooit nog wel mee kennismaken, maar nu nog niet. Als die dingen er nu nog zouden bijkomen, zou ik het niet overleven. Ik ga dinsdag gewoon fucking veel lol maken met Janne. Ik ga me sexy voelen, maar niet voor jongens, gewoon voor mezelf, omdat ik het graag doe. Only do things, if you're sure you can handle them.

See ya, CHANCE!

13:21, no song.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen