Ik kan mijn telefoon horen maar negeer het. Ik ben even bezig. Moment. Ik naai juist een nieuw lapje stof vast aan mijn lappendeken. Voor mijzelf want ik moet de restjes op gaan maken. Ik glimlach want ik weet dat het slechts een berichtje is. Eerst ben ik zeker een uur bezig geweest om de juiste stoffen bij elkaar te zoeken. Als dit af is, heb ik er een sprei bij voor op mijn bed.
'Emma?'
'Ik kom er aan. Even afmaken wat ik hier onder de naaimachine heb liggen.' Ik kijk niet gelijk op naar Mandy. 'Is het druk dat je mijn hulp nodig hebt?'
'Nee, check je telefoon, alsjeblieft en schiet op. Bezoek.' Mandy is dichterbij gekomen. Al loopt ze gauw terug.
Ik maak het lapje af en kijk naar mijn telefoon. 'Doe alsof je mij niet kent. Ik heb een vriend bij me.' Ik zie een smiley erbij staan bij het appje van Calum. Waar heeft hij het dan over? Een vriend van Calum. Ik leg mijn telefoon neer en ga naar de winkel. Het is dat ik Calum zie en krijg een knipoog van hem. Mijn blik gaat naar de ander. Zwart haar dat wat krult. Lang. Bijna net zo lang als Calum zelf. 'Kan ik u helpen?' Mijn blik gaat van Calum naar zijn vriend.
'Door hem weet ik van de winkel. Ik ben Ashton,' stelt de man zich voor. 'Hij heeft je winkel eerder gezien.'
Ik knik. 'Dat weet ik.' Ik vang Calums blik op. 'Hij wilde aan de overkant lunchen, negen dagen terug, terwijl ik daar net het laatste tafeltje te pakken had. Ik heb hem de halve tafel aangeboden zodat hij kan lunchen terwijl hij op zijn vriend wachtte. Ik verwachtte anders niemand.'
Ashton barst in lachen uit. 'Op die manier, dat is weer eens wat anders. Wel aardig van je.'
'Het gebeurd weinig dat ik niet aardig ben,' glimlach ik en vanuit mijn ooghoeken merk ik dat Calum opgelucht adem haalt.
'Jep, kan ik bevestigen,' klinkt Mandy. 'We hebben dezelfde opleiding gevolgd.'
Oh, wacht, dit geloofd Ava nooit. Hier wil ik een foto van hebben. 'De mannen kleding hangt hier tegen de muur,' geef ik aan. Daarna ga ik terug het magazijn in en pak ik mijn telefoon. 'Ik heb nog een beste vriendin in Sydney en zij heeft, net als mij een eigen kledingwinkel. Mag ik een foto maken want ze zal het nooit geloven.'
Ashton lacht erom. 'Van mij wel.' Alsof hij dan weet wat ik zeg, draait hij zich terug. 'Sydney in Australië, toch?'
'Nee, Sydney in Nova Scotia in Canada.' Ik kan het echt niet helpen. 'Ja, in Australië. Ik ben half Australische.' Echt, meestal sluipt dat er nog wel eens in en gebruik ik woorden net even anders. Wel dat ik een foto maak en is het te zien dat Ashton tussen de kleding kijkt.
'Ben jij de leukste thuis?' wilt Ashton weten.
Calum houdt zich juist wat op de achtergrond en kijkt tussen de kleding.
'Valt mee, ik ben wel het zonnetje in huis.' Mijn blik gaat naar Mandy. 'Ik heb nog een laatste vraag, mag ik met jullie allebei op de foto?' Met een brede glimlach kijk ik naar beide mannen.
'Ze vraagt het wel?' Calum lijkt het niet erg te vinden.
Waarop Ashton knikt. 'Dat is zo, ze is eerlijk genoeg.'
'Yay, dan heb ik nog bewijs dat ik bekend genoeg ben omdat jullie mij gevonden hebben. Dus zelfs als je weg gaat met lege handen, maakt dat mij niet uit.' Ik zie dat Mandy mijn kant op komt en neemt ze mijn telefoon over.
'Je bent zo gek als een deur,' schudt ze haar hoofd.
Pas op het moment dat de foto genomen wordt, voel ik opeens een paar lippen op mijn wang. Calum. Kan niet anders.
Vervolgens lacht hij. 'Doe ik vaker.'
'Dat klopt, er zijn fans die zelfs vragen voor een kus,' beaamd Ashton over hem. 'Maar ik ga niet met lege handen weg. Ik heb zeker een paar shirts gevonden die ik wil hebben.'
'Ash, wat mij betreft hangt ze die foto op hier in de winkel,' stelt Calum voor.
Al heeft Ashton dan net twee shirts vast. 'Zet het op Instagram en Twitter, krijg je nog meer klanten. Mij maakt het niet uit.'
Zelfs Calum vindt nog een shirt dat hij wilt hebben.
Beide rekenen ze hun shirts af bij Mandy.
Daarna ben ik alleen met Mandy. 'Wat een idioot. Maar goed dat ik dat appje gezien heb van hem.'
'Hij wilt je dan nog niet voorstellen aan zijn vrienden?' merkt ze op.
Ik schud mijn hoofd. 'Hij wilt het eerst officieel maken tussen ons voordat we het onze vrienden vertellen.' Dat weet ik van hem. ~ Emma Jennings[/i]
Writex83
Gastenboek (1)
Vlgones een oznrdeeok op een Eglnese uvinrietsiet mkaat
het neit uit in wlkee vloogdre de ltteers in een wrood saatn,
het einge wat blegnaijrk is
is dat de eretse en de ltaatse ltteer op de jiutse patals saatn. De rset van de ltteers mgoen wllikueirg gpletaast
wdoren en je knut vrelvogens gwoeon lzeen wat er saatt. Dit kmot
odmat we neit ekle ltteer op zcih lzeen maar het wrood als gheeel.
Als je het kan lzeen zet het in je pfeirol.