Taiteilijan

Gastenboek (408)

• Divide

  Is goed. (:

  1 decennium geleden
• Ianthe

  Mmm vaan zo'n verzameling kan ik nu alleen nog dromen, ik wacht wanhopig op het moment dat ik een eigen huis heb met een ronde studeerkamer van drie verdiepingen hoog, waarvan de muur één en al boekenkast is en ik zo'n lange ladder ergens aan de zijkant heb staan. Zoiets (:
  Ja precies, hij speelt heel erg met het genre en met de lezer, omdat je het ene moment het liefst in janken uit zo barsten en het volgende moment niet weet waar die lading emotie nou vandaan kwam, omdat het eigenlijk gewoon één grote komedie is. Ik vond het heel knap en ben bewust in de paar dagen erna niet in een nieuw boek begonnen, gewoon om TFIOS even te laten bezinken. En omdat ik niet kon beginnen aan een ander verhaal zonder het te vergelijken met dat boek. Ben ik ondertussen wel weer overheen gelukkig, haha.
  Ik heb het niet vaak, maar sommige boeken kan ik echt drie, vier keer lezen zonder het zat te worden (ik wil RHFH ook nog een keer overnieuw lezen, trouwens), en dat had ik vooral met Inwijding wel. En Opstand móest en zou ik lezen, ook al had ik totaal geen tijd. Het is inderdaad heel aangrijpend, niet per se om het verhaal maar omdat Veronica je zo in het verhaal kan meeslepen. En wat je zegt, ze is niet bang om belangrijke personages in een paar regels uit het verhaal te schrappen. Zoals Will stierf, dat was echt zo gebeurd. Best wel shocking, maar ik heb er wel respect voor. Er zijn niet veel schrijvers die dat 'zomaar' doen. Niet dat ik denk dat Veronica random personages af en toe laat vermoorden, want juist de dood van Will en Tris' ouders waren heel bepalend voor het tweede deel. Ik vond het wel jammer dat de relatie tussen Tris en Four/Tobias zoveel onder spanning stond. Ik snap het wel, maar ik vind het altijd vervelend om te lezen, vooral omdat ze allebei zo koppig deden en je af en toe zoiets hebt van, kom OP nou, haha. En ik had het ook wel leuk gevonden als ze de andere facties iets meer uitgewerkt had, omdat je vooral van Oprechtheid en Vriendschap best wel weinig weet. Maar dat komt natuurlijk ook omdat Tris zelf daar weinig mee te maken heeft.
  Dat had ik ook ja, het was dat ik het einde al een beetje had verwacht ('Je verwacht echt niet voor wie ze kiest! Het is de minst leuke!' zei Gale-fan mijn zusje...), maar het was een beetje deprimerend. Bijna drie boeken vol arena's en oorlogen en vrijheidsstrijders en sterfgevallen, en het eindigt met Katniss en Peeta die weer een leven proberen op te bouwen in hun verwoeste wereld. Het was bijna jammer, vooral omdat ik Katniss en Gale (Kale? Gatniss? Ik heb weinig met dat soort namen) shipte, haha.
  Ik vond de overige personages ook best goed gekozen, trouwens. Liam Hemsworth als Gale vond ik goed en Josh Hutcherson als Peeta was ook best sterk. Vooral omdat ze een relatie met hem moet faken en hij ook niet echt het type is/speelt waar je haar bij zou denken. Het is in de film zo'n... jochie. En zo adorable (:
  Oh dat klinkt goed! Ik was van plan The Hungergames nog een keer te kijken voor ik Catching Fire in de bioscoop ga kijken, maar dat kan natuurlijk ook (:
  Ja, volgens mij heb je daar een punt. Twilight heb ik nooit gelezen, maar ik heb de films wel gezien. Tot deel 3 dan, Breaking Dawn is er nooit meer van gekomen. Ik weet dus niet hoe ze schrijft, maar het verhaal vond ik op een gegeven moment ook bijna slap worden. Het gaat maar door en door en door, met elke keer weer een grote fout of mislukking die dan opgelost wordt en tadaaah, Bella en Edward vallen elkaar in de armen en alles is vergeten. En volgens mij moet je op een gegeven moment ook stoppen met je serie, vooral als het over een relatie gaat. Daar kan je gewoon eindeloos over doorschrijven, daar heb je dilemma's en crisissen en drama's voor nodig, en die worden mensen ook een keer zat. Maar dat ben ik, er zijn ook genoeg mensen die dat wel heel leuk vinden. Het is uiteindelijk toch een kwestie van smaak, denk ik.
  Fanfictions zijn leuk om te lezen, vind ik, maar dan moet je een verhaal hebben wat ergens over gaat, waar een andere kwestie in zit verweven waardoor niet alles gericht is op die ene persoon die uit een band of serie is geplukt. Behalve als dat de hoofdpersoon is natuurlijk (Hunger, jouw eigen verhaal).
  Mm okee, dat wachten we maar af dan c; Ook al zou het niet eens zo erg zijn als ze niet meer verder kan/wil schrijven, omdat er wel een soort einde aan zit. Het is natuurlijk nog lang niet af, maar er is wel een bepaalde periode afgesloten, doordat hij nu op weg is naar een instantie die hem gaat helpen, zegmaar. Maar een nieuw hoofdstuk van een goed verhaal is nooit verkeerd natuurlijk.
  Het valt ergens wel mee, het is makkelijker geschreven dan je zou verwachten van een internationaal bekend verhaal waar meerdere films van zijn gemaakt c; Overmorgen heb ik een toets over het boek l'Adversaire, waarschijnlijk niet zo bekend aangezien ik er zelf ook nooit over gehoord had, maar dat is wel een stuk moeilijker. Dan heb ik precies hetzelfde als wat jij zegt, dat je twee uur bezig bent met een hoofdstuk en daar 80 minuten van in een woordenboek of Google Translate zit, haha! Simple komt me niet bekend voor.. Ik hoop het eigenlijk ook nooit te weten te komen, want in de laatste drie toetsperiodes die ik nog op school zit, hoop ik geen enkel Frans boek meer te moeten lezen c;

  1 decennium geleden
• Ianthe

  Ja, ik heb het boek op mijn mobiel gelezen, want hij stond gewoon helemaal op internet (meerdere boeken van John Green trouwens!), maar ik wil hem nog heel graag zelf hebben, dus ik ga het boek denk ik ook nog kopen. Maar ik wil nog zoveel boeken hebben, haha. Precies, dat je helemaal in neeneeneeneenee niet August-stemming zit, en dat hij er dan zulke prachtige opmerkingen in kan stoppen die de hele situatie toch weer een stuk luchtiger maakt. Het boek is ook niet per se één en al drama, vind ik. En de personages vind ik zo knap neergezet. Idk, ik vind het gewoon een prachtig boek.
  Bij Veronica Roth heb ik ook nooit de neiging om een stuk over te slaan als ik haar boeken lees, ook al lijkt het totaal niet relevant voor het verhaal. En meestal blijkt het dan achteraf dat het toch wel van belang was. Maar daar heb je gelijk in, het tweede deel is ook wel anders. maar dat is ergens ook wel te begrijpen, vind ik, want het zou ook niks zijn als ze een soort tweede Inwijding zou hebben geschreven... ook al is er met meer van dat soort verhalen helemaal niks mis (: Maar een tweede deel moet ook wel iets anders zijn. En die heb ik ook gelezen ja! Wel in het Engels dan, maar dan merk je dat ook wel ja. Het is heel anders, wat duisterder en groter, zegmaar. Niet alleen beperkt tot de personages die je uit het verhaal kent. Ook dat is ergens wel logisch, want een derde Hongerspelen waar Katniss in zit zou té toevallig en ongeloofwaardig worden. Als je dat gaat doen, kan je het net zo goed bij twee delen laten.
  Katniss verandert ook door de verhalen heen, heb ik het idee. Aan het einde van Spotvogel/Mockingjay was ze best wel kil en nogal... messed up, zegmaar. Ik vond Jennifer Lawrence trouwens een best wel sterke actrice voor Katniss. Maar dat kan ook komen omdat ik de boeken pas heb gelezen ná het zien van de film. Trouwens, Catching Fire (Vlammen dus) komt ook dit jaar uit. En als ik IMDb (die site over films, acteurs, enz, enz) mag geloven, staat het laatste deel ook op de planning (:
  Ja inderdaad, het is natuurlijk ook zo dat een goede schrijfstijl een boek niet meteen leuk maakt. Het verhaal moet je ook wat doen. Volgens mij moet je uiteindelijk van allebei wel wat kunnen. Maar dat kan je gedeeltelijk ook leren, denk ik. Niemand is geboren met de mogelijkheid om van zijn allereerste verhaaltje een masterpiece te maken. Dat groeit ook met de tijd en met het oefenen, volgens mij.
  Hahaha, ik kan me er nog steeds niks bij voorstellen! Ik heb het programma zelf nog nooit echt gezien, maar wel fragmenten en reclames, en de link tussen fanfiction en die beelden kan ik nog niet helemaal leggen (; Maar ik geloof je op je woord. Ik heb gisteravond Hunger (de eerste van de drie verhalen die je stuurde) uitgelezen, of in elk geval tot hoofdstuk 12 (gaat ze nog verder met schrijven?). Wauw, het was zo aangrijpend om te lezen. Bepaalde momenten zijn zo sterk omschreven! Ik zat echt met mijn handen tegen mijn gezicht gedrukt van, neeneenee niet doen stop hiermee. Ook echt knap geschreven.
  Oh vreselijk, Franse boeken? Wij lezen met Frans ook wel boeken, maar dan met hele ladingen vragen erbij, en we doen het voor een deel ook klassikaal. Vorig jaar hebben we Les Misèrables gelezen, dat was best leuk, maar het is vermoeiend op een gegeven moment! Omdat je (ik) niet zo'n geweldig grote woordenschat hebt is het echt een stuk lastiger dan Engels, tot het punt waarop het eigenlijk niet leuk meer is om meer dan drie bladzijden te lezen. Vind ik dan (:

  1 decennium geleden
• ZeroGravity

  Sorry, waar ben ik al? :')

  1 decennium geleden
• Peperoni

  Dankjewel c:

  1 decennium geleden