Quimica
Quimica
Laatst online: -
Voornaam:
Wendy
Status:
Woonplaats:
In your head. :$
Química is the Portuguese word for chemistry.
Chemistry > the mutual attraction between two people
Chemistry > the mutual attraction between two people
There's a story behind every person.
There's a reason why they're the way they are.
They aren't just like that because they want to.
Something in the past created them
And sometimes it's impossible to fix them.
There's a reason why they're the way they are.
They aren't just like that because they want to.
Something in the past created them
And sometimes it's impossible to fix them.
And he's the only person who ever left me breathless.
Geregistreerd:
1 decennium geleden
Laatst on-line:
9 jaar geleden
Tijd on-line:
1 weken 3 dagen
Pageviews:
20632 [24 uur]
Aantal quizzen:
1
Aantal stories:
4
Aantal polls:
0
Aantal gedichten:
0
Aantal lijstjes:
0
Aantal hoofdstukken:
43
Quizzen ingevuld:
333
Hoofdstukken gelezen:
3316
Reacties geplaatst:
682
GB berichten:
2600
Forum berichten:
Gastenboek (1587)
Scène:
1 decennium geledenIk liep door het bos heen. Ik was van het pad afgelopen. Ik hield niet van paden. Ik ging liever mijn eigen weg. Ik haalde wat takken uit mijn weg en stapte een open plek in.
De zon scheen waterig in mijn gezicht en ik ademde in. Het rook hier lekker. Ik keek om me heen om een goed plekje te vinden om te gaan zitten. Opeens schrok ik me dood. Fabian zat daar! Ik kwam hem tegenwoordig vaak tegen, eerst op het strand en nu ook in het bos. Wat aarzelend liep ik naar hem toe. Hij hoorde me niet aankomen, dus ik ging rustig naast hem zitten. Dat had hij wel door. Verbaasd draaide hij zich naar me toe.
'Oh, hé, Sterre,' zei hij glimlachend. Hij was m'n naam niet vergeten! En hij glimlachte naar me! Oké, misschien was mijn reactie wat overdreven, maar ik vond hem echt leuk.
'Hoi Fabian,' zei ik glimlachend terug. 'Is het goed als ik naast je kom zitten?'
'Tuurlijk,' zei hij.
Ik nestelde me in het gras en keek naar de lucht.
'Het is een mooie dag vandaag,' zei ik. Waarom wist ik niet. Ik had het gevoel alsof ik dat moest zeggen.
'Je hebt gelijk,' zei hij terug. En ook hij hief zijn hoofd op een keek naar de hemel. Ik had Fabian al een paar keer gesproken en was hem al meerdere keren tegengekomen. Soms praatten we na school en we zeiden elkaar soms gedag op school. Maar ik wist nou niet wat hij van me vond. Oké, hij vond me aardig, dat was wel te merken. Maar voelde hij meer voor me? Ik wist het niet. En ik wilde het weten. Maar hoe zou ik daar achter komen? Inmiddels wist ik al best veel over hem en hij al best veel over mij. We gingen veel met elkaar om na school. Niet dat we afspraken, maar we kwamen elkaar veel tegen.
Ik gluurde in mijn ooghoek naar Fabian. Hij was knap. Het licht zorgde ervoor dat zijn gezicht beter uitkwam. Ik moest zuchten. Ik werd hier nogal moedeloos van. Eerst wilde ik dat hij mijn naam wist, die wist hij nu, maar nu wilde ik van hem weten of hij meer in mij zag.
'Je bent stil,' zei hij opeens tegen me en hij keek me aan. Ik vond zijn opmerking raar, omdat ik meestal stil was, maar hij zei het vast, omdat ik net zuchtte.
'Ik zit na te denken,' zei ik terug.
'Mag ik weten over wat?' vroeg hij.
'Ooit vertel ik het je wel, ik beloof het,' zei ik terug. Dat zou ik echt wel ooit doen. Ik hield van het woord ooit. Het was vredevol. Niet nooit, niet nu, of morgen, gewoon ooit.
Fabian zei niets meer terug en het was weer stil tussen ons.
Opeens voelde ik warmte over mijn hand. Fabian legde zijn hand over de mijne! Mijn god. In mijn buik werd even warm en toen ging mijn hart bonzen. Wat moest ik nou doen? Naar hem kijken? Of het gewoon laten? God damned. Ik wist het niet.
Ik liet het maar zo. En ik bewoog mijn hand niet. Maar ik kon mezelf niet beheersen en draaide me toch om naar Fabian. Die naar me zat te kijken. Ik moest vandaag weten wat hij van me vond, en hij moest vandaag weten dat ik hem meer dan leuk vond.
Ik pakte zijn hand stevig vast en keek hem in de ogen. Een tijdje keken we elkaar in de ogen. Hoe lang wist ik niet. Voor mij duurde het eeuwen. En hoefde het niet voorbij te gaan.
'Sterre..?' vroeg hij zacht.
'Ja?' antwoorde ik. Wat ging hij vragen?
Maar hij zei niets. Hij keek me alleen maar in de ogen. Die blauwe ogen van hem. De allermooiste ogen. En ze waren niet zo ver van me vandaan en ze keken mij aan. Mij.
Ik raakte er gehypnotiseerd door. En de ogen werden steeds groter en waziger naar mijn gevoel.
Opeens had ik door wat er gebeurde. Zijn gezicht kwam naar de mijne toe. Mijn hart sloeg een tel over. Jezus, dit was niet goed voor me. Zijn gezicht was nu zo dichtbij dat ik zijn ademhaling op mijn gezicht kon voelen.
'Ik denk dat ik verliefd op jou ben,' fluisterde hij en hij drukte zachtjes zijn lippen op de mijne.
Lalala, ik wilde iets schrijven, dus ik heb dit gemaakt :]
En niet op de fouten letten of wat dan ook, ik heb het snel getypt zonder na te denken.
En het moest er gewoon uit, ik verzon het gisteravond, en ik moest het gewoon uitgeschreven hebben,
nu ga ik slapen
Truste, (:
xx
Allow >3<
1 decennium geledenIk las je berichtje over dat je een cosplaycostuum had gekocht. Wat cosplayde je?
Ik heb ook zo'n ding naast m'n bed liggen ^^
1 decennium geledenSlaapwel ! =]
xx
Zo, op naar Popstars x]
1 decennium geledenweer die melige audities,
die zijn het leukst
Maar ik zit nu ff het orgineel te luisteren,
ik kende dat liedje helemaal niet ;x
xx
Jah, nu gaan al die fans van Maaike zo denken, had ik maar meer op haar gestemt x]
1 decennium geledenMaarja,
ze komt er ooit wel (:
En ik heb ook gewoon een goede muzieksmaak -gayhand- ;]