ProngsPotter
“What is a person, if not the marks they leave behind?”
― V.E. Schwab, The Invisible Life of Addie LaRue
Als je ergens graag over wil praten, ik ben een vertrouwenspersoon en bied altijd een luisterend oor <3
Three words, large enough to tip the world. I remember you.
Geregistreerd:
9 jaar geleden
Laatst on-line:
2 uur geleden
Tijd on-line:
2 maanden 4 dagen
Pageviews:
43459 [24 uur]
Aantal quizzen:
13
Aantal stories:
19
Aantal polls:
16
Aantal gedichten:
25
Aantal lijstjes:
7
Aantal hoofdstukken:
281
Quizzen ingevuld:
566
Hoofdstukken gelezen:
9857
Reacties geplaatst:
2153
GB berichten:
5046
Forum berichten:
Gastenboek (2326)
Wel dat zou kunnen, maar het probleem is deels ook dat ik na een tijdje gewoon niet meer enthousiast kan zijn over iets dat ik schrikt, en dan zou een mapje met mooie zinnen en ideeën wel heel erg klein worden I guess :W
7 jaar geledenNawh ): Ik voel meteen de neiging opkomen om ook iets te proberen verzinnen, maar eh ik kom ook nergens op, haha. Wat ook heel raar zou zijn als jij al zo hard struggelt met een naam, want het verhaal zit in jouw hoofd en jij hebt het bedacht.(':
Ahh Royalty. Ik doe mee, maar ik ben nu al in de fase van argh-wat-is-dit-dit-is-slecht terechtgekomen dus ik zoek naar manieren om het wat origineler te maken :'D
Ehh een Mary Sue vind ik dan toch wel de grootste afknapper. Niemand is perfect, verre van, dus dat is al totaal niet realistisch. Om een of andere reden heb ik bij Harry (Potter, mocht het niet duidelijk zijn) ook dat gevoel een beetje. Hij is een beetje te nobel, trouw en dapper. Dan zijn Ron en Hermione veel realistischer.
En oh onbeleefde ik was het vergeten vragen maar wat heb jij nodig bij een realistisch personage? En waar knap jij op af?
Ik was van plan al wat te studeren voor mijn examens -na de vakantie nog twee werkjes en dan is het zover, hellup- want ik heb er totaal geen zin in als het gewoon school is, maar ik weet nu al dat het er niet van gaat komen. En ik ben jarig dus ja eh allerlei feestjes en er komen twee keer vriendinnen.
Wauw, dat is een drukke vakantie. Ik moet elk jaar gaan logeren bij mijn oma en opa aan zee, haha. Ze wonen niet eens aan zee maar hebben er een appartement gekocht, waar ze heel de vakantie zijn. (':
Ugh ik heb negen dagen Italië, oma en opa, twee weken scoutskamp, drie weken Spanje en dan is de vakantie al bijna om, haha. Maar vakantie vind ik leuk en ik kijk uit naar Spanje en Italië, dus mij voor je niet klagen. Maar ik moet ergens tussen nu en de zomervakantie nog een studierichting 'lezen voor volgend jaar en alles lijkt me interessant, maar Dat kan ik natuurlijk niet doen. Alhoewel het waarschijnlijk Latijn-Wiskunde wordt maar ughhh.
Meh, Beroeps hebben natuurlijk wel geleerd zich niet schuldig te voelen om iemand te doden. Maar onschuldige kinderen van twaalf vermoorden om vervolgens gedood te worden in een Gevecht, ik kan het niet eervol vinden.
Argh ik dacht echt dat ik het juist had getypt, niet dus. Hunger Games. Zo.
That's the spirit.
7 jaar geledenIk maak mezelf soms wijs dat ik een (beetje) origineel concept heb bedacht, waar ik dan vrolijk en enthousiast invlieg. Maar na een tijdje neemt de faalangst en het perfectionisme het weer over, besluit ik dat het gewoon rotslecht en toch onorigineel is en verwijder ik het hele verhaal. :"D
Welk thema dan? Nu ben ik nieuwsgierig
Haha, de voordelen van het fanfiction schrijven. Altijd handig (':
Eh, geen idee eigenlijk. Als ik er een tegenkom in een boek merk ik het wel vrij duidelijk, maar ik vind jet eigenlijk redelijk moeilijk om zo op te sommen. Kort gezegd: geen Mary Sue of Gary Sue (zo noem je die toch? Correct me if I'm wrong), redelijk wat diepgang bij voorkeur en toch op z'n minst één originele karaktertrek of een origineel talent. En innerlijke conflicten zijn altijd leuk (wbw)
Maar van mij hoeft een peronage niet al die eigenschappen te bevatten. Ik merk het gewoon als ik een personage leuk vind.
Dat is echt de beste definitie van 'vakantie' die ik al heb gehoord, haha. Buiten de zomervakantie dan, die zit bij mij volledig volgepropt.
Kun je eigenlijk wel eervol sterven in de Games? Ten slotte is het bijna sowieso kiezen tussen doden in een poging om te overleven of sterven in het grote bloedbad of aan uitdroging of zo. Aan dat laatste is geen eer te behalen, maar tenslotte is het niet zo heel eervol om te sterven als je het bloed van meerder mensen aan je handen hebt kleven - vind ik toch.
En vergeef me mijn spellingscorrector. Het is bijna onmogelijk om een volledig bericht foutloos te typen en dan maakt ie zeker van woorden als de Hunter Games rare dingen (':
Oh, kan ook, oeps. Maar het was twee weken geleden en ik dacht echt dat het mijn beurt was, haha.
7 jaar geledenIs dat eigenlijk niet bij bijna elk verhaal zo? Inmiddels zijn er zo veel verhalen, dat bijna alles een cliché is tegenwoordig. Of je moet in elk geval al heel origineel zijn om te zorgen dat dat niet zo is.
De schrijvers die echt een leuk en origineel concept hadden, zoals J.K. Rowling en Collins, hebben natuurlijk wel geluk. Maar nu zijn er zo veel verhalen die er sterk op lijken, dat het totaal niet meer origineel is. Fanfictions zijn wel nog altijd leuk, haha, Maar daar is niet het cliché idee of cliché wereld probleem, maar het cliché karakter probleem. The struggles.
Gheghe, ik heb het dus mooi verwoord. (wbw)
Ik had al een abo op Fearful Silence, al is het eerder een abo vermomd als bladwikze want ik ben geheel niet up tot date. Nu ja, volgende week heb ik vakantie en dat is bijleestijd.
Nee, dat is misschien waar. Niet dat er volgens mij iemand het fijn zou vinden om een langzame en pijnlijke dood te sterven, maar je met echt wel in staat zijn je trots opzij te zetten en echte, arrogante klootzak kan dat niet.
Kijk, dat is dus ergens wel een beetje het cliché probleem. Een arrogant en sadistisch personage? We maken het wat menselijker. Hoe? We laten hem/haar veel geven om iets. Uiteraard is datniet erg, ik merk dat ik het zelf ook wel doe, maar dat is nu net de hele struggle met Hungergames fanfics die weer terugkomt :"D
Ja inderdaad. Omdat je vaak ook naar extremen neigt, wordt het nog moeilijker om die trekjes erin te verwerken.
Veel te late reactie, here I come. :W
7 jaar geledenHehe inderdaad ^^
Oeps, mijn spellingscorrector leidde weer eens een eigen leven. (:
Nee inderdaad, dat is nu net het moeilijke aan een Hunger Games fanfic schrijven. Als je bv. een Hogwarts fanfiction schrijft kan je in principe elk karakter creëren en 'm dan magie geven, terwijl je bij de Districten toch iet of wat rekening moet houden met de achtergrond, en dan val je wel heel snel terug op clichés. Dat is nu net het moeilijke: een evenwicht vinden tussen het origineel zijn en realistisch zijn
Maar helemaal waar, haha.
Nope, helaas nog niet. Hopelijk kan ik in de vakantie nog een aantal stories lezen die bij mijn favorieten en bladwijzers staan. Als ik me niet vergis staat die erbij, haha
Inderdaad, dat is het net. Op één van je eerdere berichtjes zei je dat Cato een volledig evil persoon was. Dat vond ik eigenlijk net niet, aangezien hij - in mijn ogen - echt wel 'gaf' om Clove en hij op het einde smeekte om hem te doden bij Katniss, en om een of andere reden denk ik dat een echt slechte persoon dat niet zou doen, haha.
Te arrogant is inderdaad ook niet zo leuk, haha. Als je een arrogant personage wil maken, moet je in ieder geval 'vriendelijkere' andere eigenschappen erbij verwerken, aangezien in het echt ook niemand alleen maar kil, meedogenloos, arrogant en sadistisch is (hoop ik toch :"D)
Oh ja ik was dus Sulit (':
Ook wel oké, beetje stres om ... nou ja vrijwel alles.
7 jaar geleden