Een emotioneel en (deels) erotisch verhaal. Gaat over het leven van een (vrijwillige) BDSM slavin met een TPE (Total Power Exchange) levensstijl, die het verlies van haar Meester probeert te verwerken.
Het verliezen van mijn eerste Meester was misschien het moeilijkste in mijn leven, maar het opnieuw leren leven bleek vanaf het allereerste moment nog veel moeilijker te zijn. Vooral de eerste weken, waarin ik opgevangen werd door Zijn vrienden die mij verzorgden en hielpen om de rechten te krijgen die Meester voor mij op papier had nagelaten, waren zwaar. Niet alleen de dingen die in ons contract hadden gestaan, maar ook een deel van de erfenis die hij achter liet moesten uitgelegd en verzorgd worden, iets dat ik absoluut niet zelf kon. De eerste dagen waren nog het moeilijkste, omdat ik constant naar Hem op zoek was en niet wist hoe ik om moest gaan, met het feit dat geen bevelen meer zou krijgen van Hem. Als ik nu iets wilde, honger had of naar de wc moest bijvoorbeeld, hoefde ik dit niet meer te vragen. Dit leek voor buitenstaanders misschien een fijne vorm van vrijheid, voor mij was het een hel. Vooral omdat Hij er niet meer was, om met mijn angsten bij terecht te kunnen. Hij, die mij beter kende en beter wist wat ik nodig had, dan ikzelf. Na al die jaren als Zijn bezit geleefd te hebben, was ik vergeten hoe het was om een mens te zijn, omdat ik altijd net iets minder was geweest als dat. Ik moest alles opnieuw leren, zelfs als ik een nieuwe Meester zou willen zoeken, maar hoe moet je zoiets doen?
Deel 1
[ bericht aangepast op 15 mei 2011 - 0:40 ]
Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.