De zeventienjarige Willow O'Malley komt erachter dat haar lichaam in korte tijd extreem veranderd. Dit gehoord te hebben besluit de directrice, Catherine Brown, van het weeshuis waar ze woont, een oude vriend op te bellen; Carlisle Cullen. Hij wil haar onderzoeken, op voorwaarde dat ze bij de Cullens gaat wonen. Willow is stil, verantwoordelijk, beleefd en zorgt graag voor anderen. Haar leven is een groot mysterie, wat meer vragen dan antwoorden met zich mee brengt.
The Flood
Tipje van de sluier
- Ik kon duidelijk Willow boven horen zingen. Ze had een warme, diepe, zuivere stem en met hier en daar een mooie hoge uithaal was het zeer zeker een genoegen om naar haar te luisteren. Zoals ik had verwacht, hoorde ik Jasper's voeten stoppen bij haar kamerdeur.
- "De enige rede waarom jij hier nu staat, is omdat je anders bent, Willow. Daarom ben je nu hier, en daarom heb je nu nog een kloppend hart. Was je niet anders geweest, laten het er maar op houden dat ik nog geen hele seconde nodig zou hoeven hebben om je hoofd te verpletteren."
- Mijn ogen gleden over zijn sixpack heen, en ik zuchtte zacht. Hij keek op en ook hij keek me met grote ogen aan, toen realiseerde ik me dat ik er nog schaarser bij stond dan hij. "Oh, o god, sorry, ik dacht dat je.. "
- "Ik wil niet slijmen, maar je bent wel een aanwist voor deze familie hoor, Willie. Als er voortaan een slechterik achter ons aanzit, hoef jij hem alleen maar te bevriezen en dan hakken wij hem in alle rust in mootjes!"
- Hij was zo snel dat ik hem bijna niet zag, maar één ruk aan mijn arm maakte duidelijk dat ik gevangen zat, en dat hij nog maar een halve centimeter verwijderd was van mijn halsslagader. Hij had zijn linkerarm om mijn middel en met zijn andere hand hield hij mijn arm beet. Het was gedaan met mij.
[ bericht aangepast op 28 april 2011 - 20:36 ]
I'll lick the poison from right off your kiss
