Oké, wij hebben dus voor de derde keer dit jaar een nieuwe engelse leraar, na twee leraressen. Nu ziet hij er al echt eng uit: zo'n dikke wrat, bruine tanden en van die dunne bakkebaarden die echt niemand staan.
Nu houd ik me nogal afwezig bij leraren die ik niet zo mag, om niet op te vallen, maar hij lijkt mij zo aardig te vinden. Hij komt de hele tijd naar me toe om met me te praten, met zijn stinkende adem. Maar hij kíjkt ook, en dat maakt me heel ongemakkelijk voelen. Laatst vroeg hij me na de les nog even te blijven, en toen vroeg hij of ik een vriendje had en of ik al ongesteld werd. Ik voel me hier echt heel erg kut door! Ik draag nu telkens een dikke jas in de engelse les en ben altijd als eerste weg, ik ga er gewoon niet graag meer heen.
Ik weet dat als ik het tegen school zeg, ze het op een of andere manier gewoon in de doofpot stoppen, omdat ze al met een docententekort zitten.
Heeft het wel zin om het aan mijn ouders te vertellen?
Ik voel me hier dus echt kut door, en weet niet zo goed wat ik ermee moet.
Wear a necklace of rope, side by side with me