Ik heb alleen het 1e hoofdstuk nog, dan moeten jullie even zeggen wat jullie vinden en dan kijk ik of ik verder schrijf (:
“Existence itself is not an art. The art is in the way you add bits of life to it. Small pieces of joy, experiences, unforgettable memories. One day, these pieces will all fall together, you know. And then promise me, that day, you say the words “I learned to live.”
Het leven van de 17-jarige Blythe neemt een compleet andere wending wanneer zij vanwege ernstige gedragsproblemen in een internaat terechtkomt. Niet alleen krijgt ze problemen met haar kamergenootje Sue en het personeel, ook met zichzelf zit ze af en toe aardig in de knoop. Ze lijkt met de dag depressiever te worden. Gelukkig blijken er in het internaat ook nog leuke mensen te zitten, die de sleur van lessen, therapieën en strenge huisregels een beetje draaglijker maken. Onder andere Bryce, die haar leert om niet alleen haar negatieve houding, maar haar hele manier van leven te veranderen...
Click
[ bericht aangepast op 26 maart 2011 - 23:03 ]
Destiny is what you're supposed to do. Fate is what kicks you in the ass to make you do it.