[RPG] Binding aan de Roodbloeden. 2 - Speeltopics

Nummer 1: Boem.

Inspringen kan altijd. We geven je korte samenvatting en helpen
je met in het verhaal te komen.
Hoe maak je dan Norfolker of vampier? Want die moet toch gebonden zijn?

- Je kan doen dat je vampier 'zijn' mens nog zoekt of dat ie gefaald
heeft en dus eigenlijk ook weer vrij is.
- Je kan dat ook doen met een Norfolker for sure (:




Op een eiland hier ver vandaan woont een apart volkje, het Norfolk. Het zijn mensen die een soort dorpje hebben gebouwd op een plek in het bos, het zijn mensen die bedreigd worden door een ander volk, Avalonio, mensen die krachten hebben. Behalve de twee volkeren wonen er ook vampieren. Het Norfolk had eeuwen geleden wat op de bedreiging van de Avaloniërs bedacht, ieder pasgeboren Norfolker kreeg een ketting met een klein, rood amulet. Op een dag zou een vampier zich tot het amulet aangetrokken worden en dat was een teken dat ze een 'bond' hadden, de vampier was verplicht het mens te beschermen tegen de mensen met krachten. Sommige vampieren vluchten voor het rode amulet, maar er is gene ontkomen aan.

Paar belangrijke weetjes:
- Hoe Norfolkers en Avaloniërs wonen, het leek me leuk dat ze in van
die boomhutten wonen net zoals in avatar. Zoals hier Op 8.50/11.35 zie je stuk van 't dorpje, op 12.15 binnenkant van hut en 13.05 overzicht dorp 8D En nog een plaatje.
- En ze dragen geen bladeren ofzo, haha, ook weer zoals in avatar of een beetje zoals dit. (: Maar vergeet niet dat ze geen elektriciteit enzo hebben!
- Als een vampier het mens ontmoet dat hij of zij moet beschermen begint het amulet van diegene te gloeien en voelen vampiers zich vreselijk aangetrokken tot het amulet.
- Je moet een beetje denken aan van die Afrikaanse stammen of indianen stammen, lol, met van die houten hutjes enzo.
- Een vampier voelt, als hij eenmaal hem of haar, heeft ontmoet de pijn van diegene die hij moet beschermen.
- De ruzie tussen mensen van Avalonio en Norfolk gaat al tot eeuwen terug, nu is het vooral dat Avalonio de Norfolkers van het eiland willen verjagen zodat ze alles voor zichzelf hebben.
- Je mag enkel relatie met je eigen soort.
- Voor Norfolkers en Avaloniërs; Als het donker is mag je de stam niet verlaten, tenzij er een speciale tocht/jacht is.
- Sommige Norfolkers doneren af en toe hun bloed aan de vampier die
hun beschermt uit dank.

Wat kan je zijn:
- Iemand van Norfolk.
- Iemand van Avalonio (mens met gave).
- Een vampier (Nog vrij of niet meer).

Lijstje om in te vullen
Naam: Volledige naam.
Geslacht:
Leeftijd: Voor vampier oogt als en werkelijke leeftijd
Soort: Norfolker, Avaloniër, vampier.
Innerlijk: Mag kort, mag ook lang ;p
Uiterlijk: Foto mag, niet verplicht.

Rang: Je hebt verschillende rangen, verkenners verkennen omgeving en zoeken betere plaatsen en voedselbronnen etc. Je hebt nog wachters en krijgers/jagers, bij dat laatste zijn vooral mannen, maar een enkele vrouw wordt toegelaten.
Gave: Enkel voor Avaloniërs.
Status: Voor vampiers, gebonden (hebben diegene die ze moeten beschermen al gevonden) of nog vrij (hebben diegene die ze moeten beschermen nog NIET gevonden).
Gebonden aan: Voor de Norfolkers, gebonden aan welke vampier.

Joiners.
Norfolkers
V) Ruby - SoulEater
M) Zack - The Boss
M) Kay - Vluuv
V) Zoë - Progeny

Avaloniërs
V) May - MvrLeto
M) Sam - MvrLeto
V) Eden - Vluuv
M)Dean - Adored

Vampieren
V) Leah - SoulEater
V) Melinda - ThatStory
M) Peter - RainForest
V) Emilia - Shithead

'Koppels'
Ruby - Peter
Zach - Leah
Kay - Melinda
Zoë - Emilia

Vampiers & Norfolkers worden op einde gebonden.
Doe ik doormiddel van cijfers geven en dan online te dobbelen

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 27 feb 2011 - 17:48 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

WOw, zie nu pas Kay's reactie :'D
Kan alleen niet meer op Kay reageren.
Haha, poor Emilia&Zoë, nu worden hun belaagd :')

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Emilia - vampire

Geschrokken sta ik op en ga ik beschermend voor Zoë staan. Ik had dus gelijk. Er ging iets gebeuren. "Breng me naar jullie leider" hoor ik een van de twee meisjes dreigend schreeuwen. Ik denk na. Leider. Who the fack is onze leider? Ik laat mijn hand onopvallend naar mijn enkel glijden en pak mijn mes uit het riempje. Ik zuchtte, misschien was ik niet sterk genoeg, misschien ging dit mijn dood worden, maar niemand kon zeggen dat ik niet in alle macht had gevochten voor mijn beschermeling. 'Ik zal jullie eens laten zien wie de leider is' zei ik met een lieflijke glimlach. Ik stond op keek even naar Zoë en stak toen mijn mes in het meisje dat toenet tegen me sprak. het warme bloed rook heerlijk. Ik moest mezelf tegenhouden om haar niet te verscheuren. Ik was dan misschien wreed, maar een moordenaar wilde ik niet zijn, dat liet ik wel aan de andere over.

---

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Haha @SoulEater, fijn dat je er om kan lachen!(:

Zoë - Norfolker.

"Breng me naar jullie leider," hoor ik plots achter me. Geschrokken draai ik me om en zie dat er een pijl op ons gericht staat. Natuurlijk zijn er ook twee personen, maar die pijl kan me vermoorden en dat heb ik liever niet, doodgaan. Emilia staat beschermend voor me, maar ik ga naast haar staan; ik heb geen beschermer nodig en kan prima voor mezelf opkomen.
'En wat als we dat nu eens niet doen,' vraag ik met één wenkbrauw asociaal opgetrokken. Maar Emilia heeft al een mes in haar gestoken, verbaasd draai ik me naar haar toe. 'We kunnen toch wel eerst wat plezier met ze maken, voor we ze inmaken?' vraag ik, om de een of andere reden beledigd.

---

everything, in time

Emilia - vampire

'Dit is geen spelletje Zoë' sis ik tegen haar terwijl ik haar achter me duw. Ik had er een hekel aan als ze voor zichzelf probeerde op te komen, ze was niet sterk genoeg, en ze had wel een beschermer nodig. Ik haal mijn mes uit het lichaam van het meisje en steek daarna het ander meisje. Ik kon dit niet alleen aan. Ik had de andere nodig !

---

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
Ik ben rustig mijn sinaasappel aan het eten als ik ineens Zack hoor roepen. "Avaloniërs!" klinkt het hard, met daarop volgend een hoop kabaal. Ik kijk uit het raam en zie hoe iedereen snel wegrent. In het midden staan twee meisjes, de ene met een mes, de ander zonder. Ik ren snel naar de keuken en pak een mes uit de la. Voor het geval dat.

Eden - Avaloniër
Voor ik nog maar iets kan doen wordt er een mes in mijn zij gestoken. Ik trek een pijnlijk gezicht, maar bedenk mezelf dat het niet lang zal duren voor ik heel. Zo lang dat mes maar weggaat komt alles goed. Ik krimp in elkaar als de vrouw het mes weer uit me trekt, en zie hoe ze Rana probeert te steken. Die is haar gelukkig voor, en wordt alleen in haar arm geraakt. "Hoe durf je." sist ze pissig. Haar ogen schieten vuur, en het is duidelijk dat ze haar gave gebruikt. Het meisje laat het mes vallen, en zakt langzaam in elkaar. Mijn wond is alweer aan het helen, en terwijl ik mijn pijn negeer draai ik me naar het andere meisje. "Dus.. Waar is jullie leider?"

-Oke, ik had het al gezegd, maar Rana's gave is dus om mensen te verlammen... Ik dacht, ik zeg het nog even om misverstanden te voorkomen >_<

Leah ~ Vampire, Zach.
Terwijl ik luisterde naar zijn verhaal probeerde ik niet te veel te letten op zijn bleodgeur, nu ik zo dicht bij hem was en we alleen waren viel zijn geur extra op.. En ik moest toegeven dat het heerlijk rook. Leah, niet kwijlen, je krijgt zijn bloed niet sprak ik mezelf toe. Ik had het idee dat Zack's vader de towutjes nogal graag in handen wou hebben als het om Zack ging, maar ik zweeg erover.
''Ik vreesde ookal dat ze krachtige gaven ahdden. Die eerste kon in ieder geval zichzelf genezen, wat het vechten nogal irritant had gemaakt. En van die andere had ik ook geen goed gevoel.'' ik keek Zack aan toen hij het had over dat ik de pijn ook zou voelen als hij gewond raakte. Grijnzend woelde ik door zijn haren.
''Zit niet in over mij, geloof me, ik ben wel wat gewend.'' zei ik hem en dat was waar. Ik was pijn behoorlijk gewend en had zelfs een keer op het randje van leven en dood gestaan, ook de reden dat ik vampier was gewonden. Wat overgens ook een zeer pijnlijke transformatie was, eentje die ik niemand toewensde.
''En ik denk wel dat we kunnen gaan, ze zijn niet in de buurt namelijk.'' zei ik, nadat ik nog eens goed de geuren van de omgeving in me op had genomen. Ik vroeg me af of ze nog een keer aan zouden komen, maar ergens had ik het idee dat ze dat lef niet hadden.
_____________________________
Opeens drong een nieuwe geur mijn neusgaten binnen, het was ver weg en kwam vanuit de richting van het dorp. De geur verzwakte weer en mijn wenkbrauwen wipten omhoog. Dat was waarschijnlijk de Avaloniër met helende gave.
''Ze vechten..'' zei ik en keek Zack aan die me niet helemaal leek te begrepen.
''Ik rook net bloed, van een Avaloniër.. Maar het verdween weer wat betekent dat het is geheeld, waarschijnlijk is dat hetzelfde meisje als daar straks, zij had helende gaven.''

Ruby ~ Norfolker, Peter.
Ik luisterde zwijgend naar zijn verhaal dat wel logisch klonk, toen ik opstond om mee te lopen bleef hij ineens staan.
'hier blijven, er is iemand pijnlijk gevallen of er is iets aan de hand' zei hij. Ik hoopte e dacht dat het het eerste was, er gebeurde vrijwel nooit wat boeiends in Norfolk en als dat wel zo was wilde ik er juist graag heen. Andere Norfolkers helpen en vechten voor 't dorp, niet hier blijven omdat 't veilig was.. Maar ik wist dat ik peter er weinig mee hielp.
''Best.'' zuchtte k daarom maar.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zoë - Norfolker.

'Ja, dat ga ik dus echt niet even zomaar zeggen,' antwoord ik stoer. Bovendien had ik geen idee. De stamoudste kon overal rondhangen, hoe moest ik nu weten waar hij was? 'En je kunt me niet doden, want als je dat doet, weet je nog niet waar hij is,' grijns ik.
Hoewel dat eigenlijk niets voor mij was, maak ik me toch zorgen om Emilia. Oké, misschien zijn we niet de beste vrienden, maar wat dat ene meisje met haar doet vind ik niet normaal. 'En als je haar niet met rust laar, ben je al helemaal kansloos!'

---

everything, in time

Zack - Norfolker.

Gealarmeerd heb ik het hoofd en kijk Leah's kant op.
'Verdomme. Misschien is het een lokmanoeuvre. Maar we hebben weinig keus.' Ik klauter weer naar beneden en deze keer schiet ik de grot uit, zonder weinig notie aan die vleermuizen te nemen. 'Snel, kom mee,' gooi ik naar achteren, waar Leah me al snel inhaalt. Via allerlei struiken en handige shortcuts vind ik de weg terug naar het dorp. Ik kijk het plein door. Daar is niemand te vinden. Ik vlieg een paar straten naar achteren, waar ik tot mijn verbijstering Zoë en Emilia aantref. De laatste zakt in elkaar door de gave van die Avaloniër en ik voel ogenblikkelijk medelijden omhoogstromen. Toch verberg ik me snel achter een struik. Hoewel Emilia ons wel zou kunnen ruiken, kunnen die ellendige Avaloniërs dat niet. 'Ik heb een plan. We vallen ze van achteren aan. We grijpen hun wapens en jagen ze van het terrein af. Als we snel zijn moet het te doen zijn. Klaar?' Ik zie haar even bevestigend knikken, waarna we via de omliggende struiken dichterbij sluipen. Als we op nog maar vijf meter van ze verwijderd zijn sprint ik krachtig en razendsnel naar voren, grijp één van de twee vrouwen beet, til haar op en smijt haar tegen de boom aan. Nog voor ze kan opstaan ontdoe ik haar van haar mes. Het meisje met die gave laat ik aan Leah over.

---

No growth of the heart is ever a waste

Leah ~ Vampire, Zach.
Ik was Zack gauw gevolgd, af en toe voelde mijn been vervelend aan vanwege de wond, maar het was niet zo erg dat ik niet meer kon lopen of rennen. Sneller dan ik verwacht had waren we alweer in het dorp en al gauw hadden we Zoë en Emilia gevonden, ik kon nog net zien hoe Emilia in elkaar zakte. Ze was niet gewond en de Avaloniërs stonden op een afstand, dus het moest een gave zijn. In slaap laten vallen zoals die gast die ik eerder had ontmoet? Zack en ik verbrogen ons achter een struik en hij legde gauw een plan uit, het leek me het beste om het te doen dus knikte ik bevestigend. Zonder enig geluid te maken sloop ik dichterbij de twee, ik had het gemund op het meisje met de gave. Toen Zack in de aanval ging volgde ik zijn voorbeeld, ik duwde het meisje met de gave hard tegen een boom/muur aan met haar rug, hopelijk zou ze door de klap even versufd zijn. Al gauw had ik mijn mes weer op haar keel gedrukt.
''Vertel op, wat moeten jullie hier?'' vroeg ik zwaar geïrriteerd, vlug wierp ik een blik achterom naar Emilia om te kijken of ze al bijgekomen was, maar er was geen teken dat ze bij bewustzijn was.

Ruby ~ Norfolker, Peter.
Ik luisterde zwijgend naar zijn verhaal dat wel logisch klonk, toen ik opstond om mee te lopen bleef hij ineens staan.
'hier blijven, er is iemand pijnlijk gevallen of er is iets aan de hand' zei hij. Ik hoopte e dacht dat het het eerste was, er gebeurde vrijwel nooit wat boeiends in Norfolk en als dat wel zo was wilde ik er juist graag heen. Andere Norfolkers helpen en vechten voor 't dorp, niet hier blijven omdat 't veilig was.. Maar ik wist dat ik peter er weinig mee hielp.
''Best.'' zuchtte k daarom maar.

[ bericht aangepast op 17 maart 2011 - 20:21 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zoë - Norfolker.

Serieus, dachten die mensen soms dat ik helemaal niets kan? Ach, dan doen zij het maar allemaal hè, denk ik boos terwijl ik op mijn bed ga zitten en mijn armen over elkaar sla. Ze willen allemaal opscheppen, net als Emilia, tja, dan krijg je zoiets als.. dat wat ze ook op de grond doet.
'Neem de tijd, kun je nog even beter je kracht laten zien,' roep ik geïrriteerd naar Zack, die het meisje aanviel waarmee ik stond te praten.

---

everything, in time

Emilia - vampire

Wanneer ik mijn mes in het ander meisje wil steken zak ik in elkaar. Ik voelde geen pijn, maar ik kon mijn hele lichaam niet meer bewegen. Kronkelend vormde mijn lichaam allemaal rare vormen over de grond. Vanuit mijn ooghoeken zag ik Zack opeens. O nee wat deed die nou hier, straks raakte hij nog gewond en dat zou ik mezelf nooit vergeven.

---

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Zack - Norfolker.

Gehaast vlieg ik op het meisje af, die ik ruw vastgrijp en tegen de boom gedrukt hou.
'Goed, vertel me nu maar eens wat jullie hier moeten.' Ik kijk haar met een strakke blik aan, met ogen die de hare penetreren. 'Nou, ik wacht.' Ineens hoor ik Zoë roepen. "Neem de tijd, kun je nog even beter je kracht laten zien." Ik gooi haar een oprecht verbaasde blik toe.
'Waar heb je het over?' sis ik. 'Alsof ik dit voor de lol doe,' voeg ik toe. Ik zie haar me uitdagend aankijken en ik pers de lippen op elkaar van nijd. Wel verdomme, dachten wij ze eens te helpen, krijgen we stank voor dank. Ik heb de enorme neiging om die Avaloniër Zoë toe te gooien en te zeggen: hier, leef je uit, maar dat is te risicovol. Ze zou geheid van de situatie gebruik maken en ons alsnog aanvallen. Ik wend me dus weer tot het meisje.
'Praat.'

---

No growth of the heart is ever a waste

Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
Ik ben rustig mijn sinaasappel aan het eten als ik ineens Zack hoor roepen. "Avaloniërs!" klinkt het hard, met daarop volgend een hoop kabaal. Ik kijk uit het raam en zie hoe iedereen snel wegrent. In het midden staan twee meisjes, de ene met een mes, de ander zonder. Ik ren snel naar de keuken en pak een mes uit de la. Voor het geval dat.

Eden - Avaloniër
Ik wil nog een stap naar het meisje doen als ik ineens tegen een boom wordt aangegooid. De jongen van eerder komt op me af en drukt me vast. Hij kijkt me strak aan, maar ik kijk even strak terug. Hij zegt even wat tegen een ander meisje en kijkt me weer aan. "Praat." zegt hij dwingend. Ik trek mijn wenkbrauw op en kijk hem spottend aan. "Verwacht je nu echt dat ik ga meewerken?" Ik kijk over zijn schouder en zie dat Rana ook tegen een boom aan wordt gedrukt. Ik grijns. Het zal niet lang duren voor ze haar belager verlamt. Ze maken geen schijn van kans.

nummer 2

[ bericht aangepast op 17 maart 2011 - 21:36 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Laatste post, mwehehe, ik kon het niet laten!

Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

everything, in time