Het heet Blue birds en hij wordt niet zo lang, 5 hoofdstukken wss.
Hij is wel zielig, maar ik heb er ontzettend hard mijn best op gedaan.
Willen jullie lezen?
Klein voorproefje/inleiding:
Ik had al vaak voor een spiegel gestaan. Ik had honderden, nee, duizenden keren naar het kleine gezichtje gekeken. Ik kende ieder vlekje en sproetje op het gezicht. Ik kende de helderblauwe ogen. Als je me zou vragen ze te tekenen zonder te kijken, zou ik dat kunnen. Ik zou zelfs de rand van perfectie kunnen naderen. Maar de ogen die terugstaarden, kende ik niet. Herkende ik niet, als waren ze van een vreemde. Met een schok besefte ik dat ze dat waren. Dit waren niet mijn ogen - dit waren de ogen van een Uitverkorene.
[ bericht aangepast op 13 feb 2011 - 21:44 ]
Here is the place where I love you <3