Ja...ik voel me echt kut op het moment.
Vorige week zaterdag was ik op een feestje samen met mijn ouders en mijn meter*.
Mijn moeder deed dus plots vreemd nadat ze aan het praten was met mijn meter.
Omdat ik het gesprek niet had gevolgt, vroeg ik wat er mis was.
Mijn moeder zei dat er niets was, maar dat geloofde ik niet.
Ik wachtte dus tot mijn meter en mijn vader even buiten een sigaret ging roken en vroeg het weer.
Ze zei dat mijn meter ging verhuizen naar Diest..dat ligt in Vlaams Brabant.
Ik heb het daar enorm moeilijk mee aangezien we in Antwerpen wonen.
Maar de reden van haar verhuis maakte me pas echt van streek.
Ze heeft een man leren kennen waarvoor ze iets voelt.
Opzich niets ergs...maar de man is getrouwd en heeft kinderen!
Hij zegt steeds tegen haar dat hij gaat scheiden maar er komt niets van.
Ik ben echt kwaad op die kerel, omdat het voor mij aanvoelt alsof hij mijn meter van me afneemt.
Ik heb echt een goede band met haar en tegen haar kan ik alles zeggen.
En ik ben bang dat als ze er niet meer is dat ik geen raad meer weet met al mijn problemen.
Waarschijnlijk zullen er wel enkele zijn die vinden dat ik me aanstel, maar ik vertrouw die kerel gewoon niet en ik ben bang dat hij haar zal kwetsen.
Pff...ik weet echt niet wat ik moet doen.
Voor de mensen die dit allemaal hebben gelezen...proficiat, ik wilde gewoon even mijn hart luchten(huil)
*Ik weet dat er mensen zullen zijn die niet weten wat een meter is, maar laat ons zeggen dat het een soort voogd is die er altijd voor me is.
Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.
