Sade is twintig als ze voor het eerst de pen weer oppakt.
Toen ze nog een klein meisje was, dat net de betekenis leerde van woorden en hoe ze die moest opschrijven was de passie voor schrijven er al meteen geweest. Hele werelden ontstonden en slokten haar voor haar gevoel hele middagen en nachten weg van haar slaapkamer. Kleine meisjes worden echter groot en zo ook Sade, die minder ging schrijven toen ze naar de eerste klas van het middelbare onderwijs ging.
Uiteindelijk hield het schrijven helemaal op en ging het meisje na haar havo afgerond te hebben als fotografe werken bij de krant. Een drukke en turbulente, maar vooral erg leuke baan, waarbij ze veel op pad ging met journalisten.
Die journalisten gaven haar echter langzaamaan weer de kriebels om met woorden te spelen ... Vooral wanneer ze door de zoeker van haar camera de blik van extase in hun ogen weer eens ziet als ze bezig zijn een verhaal op te schrijven of uit te typen.
Wanneer ze eindelijk de pen weer opgepakt heeft blijkt dat haar jeugdige herinneringen aan een geschreven wereld die echt tot leven kwam geen fantasieën waren … Wat zij opschrijft komt tot leven en blijkt flinke risico's met zich mee te brengen, voor zowel haarzelf als voor anderen.
Doen?
Zou je het lezen?
Bound by ink goed als titel?
[ bericht aangepast op 21 nov 2010 - 17:23 ]
The two best teachers are love and pain. - Andrea Haskell
