Tijdens geschiedenis was ik me aan het vervelen, meestal maak ik dan korte, nietszeggende tekstjes. Deze keer kreeg ik tijdens geschiedenis een vreemd gevoel over 'het leven' waar dit tekstje uit vloeide:
'Wat is het doel van het leven?' Deze vraag komt regelmatig in me op. Telkens weer moet ik mezelf teleurstellen door deze vraag onbeantwoord te laten.
We worden aangewakkerd door onbereikbare doelen en tegen beter weten in streven we hiernaartoe. Uiteindelijk worden we belemmerd door de onmogelijkheid van het welbepaalde mikpunt.
Ikzelf probeer naast mijn fantasie op Quizlet, het hoofd koel te houden. Iedere dag realiseer ik me nieuwe feiten over het leven en denk ik erover na.
Meer dan de volgende vaststelling kan ik niet vinden. Onze hele jeugd gaan we onder strenge obligaties naar school. Wanneer we dit achter onze rug hebben, werkt iedere individu hard, aangezien overleven anders onmogelijk is. Wanneer deze verplichtingen eenmaal afgehandeld zijn, kunnen we begaan wat we willen, alleen zijn we dan al oud en zwak.
De maatschappij ontneemt ons onze mooiste en beste tijden van het leven. Hoewel dit misschien erg zwart-wit is bekeken, lijkt het me toch dat we slaven zijn van het geld en slechts een speelbal van de maatschappij.
Als ik aan het werkwoord 'leven' denk, denk ik aan vrijheid, genot, autonomie, amusement, tevredenheid, vertrouwen en onbezorgdheid. Helaas vertolkt in werkelijkheid meermaals het tegengestelde van deze begrippen de waarheid.
Nadat ik deze woorden heb genoteerd, bedacht ik een mogelijkheid: Misschien is het leven niet geworden waar het oorspronkelijk voor bedoelt was.
Wat is jullie beeld over het leven?
* Even ter duidelijkheid; Ik ben geen pessimist. Dit is wat ik over het leven denk (of toch zover ik het kon uitdrukken in woorden), maar dat betekent niet dat ik het leven niet leuk vind. (:
If we had not a soul, music would have created it.
