Nieuw verhaal
Ik laat mijn tengere donkerbruin getinte benen waggelen onder mij, ik kijk naar de horizon die al donkerrood kleurt, de zon is nog maar een paar centimeter verwijderd van zijn ondergang en na een half minuutje misschien nog niet is ze helemaal weg. Een zachte bries laat mijn blonde haren naar achter wapperen en er vormt zich een lach op mijn gelaat. Elke dag zit ik hier op mijn vertrouwde plek, hier is de enige plek waar ik werkelijk mijzelf kan zijn en niet het populaire meisje waarmee iedereen bevriend wilt zijn, waar iedereen naar opkijkt, dat een rolmodel is voor vele andere meisjes. Niet de perfecte dochter voor mijn moeder, niet de irritante zuster en al zeker niet het perfecte vriendinnetje dat uitgaat met de populairste jongen van de school. Hier ben ik een gewoon doorsnee meisje met een hart voor de natuur. In mijn boom kan ik me niet anders voordoen dan ik ben maar eenmaal ik een voet op de vaste grond zet ben ik gewoon maar een afspiegeling van wat ik werkelijk ben. Alles is maar schijn, maar dat weet alleen ik en niemand anders.
Tree of love
Zelfs de kleinste ster schittert in het donker