Leven en werken van de mug.
U ligt te slapen. Een Culex pipiens -een rank vrouwelijk examplaar- benadert u met omzichtigheid: ze zweeft een paar seconden langs uw oren alsof ze zich ervan wil vergewissen dat u slaapt. Check! Ze zoekt een stukje bloot, landt, en tast het huidoppervlak af met haar labium. In een fractie van een seconde klapt ze dat spitse monddeel naar achteren, en ontbloot zo haar vlijmscherpe stiletten: twee gekartelde dolkjes waarmee ze nu als een bezetene op u begint in te hakken. C'est le carnage: ze scheurt uw opperhuid aan flarden, en dan volgen de minuscule haarvaatjes ónder uw huid. Hier en daar knapt een zenuw. Al snel vormt zich een poel van bloed: met gulzige halen zuigt de mug dikke druppels naar binnen. Tegelijk injecteert ze u met haar speeksel. Een minuut later is ze weer wég: drie keer zo zwaar als voordien, barstensvol van uw bloed.
Smakelijk!
All was well.