• Ik vond het altijd heel vervelend om stand alones te plaatsen die persoonlijk waren, want veel -hm, 8?- mensen van mijn klas/school gaan het dan ook lezen, en dan voel ik me ongemakkelijk. Vooral omdat ze bij elk serieus ding dat ik schreef, gingen lachen.
    Daarom had ik dus een ander account aangemaakt, zonder het tegen hun te vertellen. Op een of andere manier is een van die meiden, erachter gekomen. Ik vond het in het begin niet zo erg, want zij snapte het, en ik kon er met haar over praten. Maar toen kwamen er steeds meer mensen achter. En ik dacht gewoon van; `ach, ze zullen vast niet lachen omdat het over serieuze dingen gaan waar ik heel erg mee zit.` Nou niet dus. Er werd dus gereageerd op mijn one shot die ik een keer had gemaakt toen ik heel boos en verdrietig was. Haar reactie was; `Haha, -en dan een woord dat wij altijd gebruikten om te lachen-.`
    Ik stel me nu misschien een beetje aan, maar ik was wel een beetje gekwetst. Ik had er écht heel veel moeite mee om die stand alone op te schrijven en verwoorden, gaat ze er een beetje mee lachen.
    Ik wil niet bitchy klinken ofzo, maar ik zit er gewoon een beetje mee.
    Bedankt voor het lezen.

    Edit; Ik moet er nog even bij vertellen, dat toen ik een keer een one shot had geschreven over dat ik niet mezelf voelde, ik op school werd aangehouden door een paar meisjes die zeiden dat ik de one shot een beetje overdreven had omdat ik altijd lachte op school. Ik dacht zo van; Dat bedoel ik dus --'.
    Again; Bedankt voor het lezen.

    [ bericht aangepast op 29 juni 2010 - 21:19 ]


    I hope heaven needs you more than I do now.

    Ik snap het wel. Als je zoiets verwoord, wil je wel dat mensen het serieus nemen.
    Lullig van ze.


    Your make-up is terrible

    Ik snap het maar al te goed, daarom geef ik mijn accountnaam ook niet door aan mensen in mijn omgeving.


    your eyes are like stars in the night.

    Daar kan ik goed genoeg inkomen. Heb ik ook, daarom had ik dit account ook aangemaakt. Zonder dat iemand van mijn klas dat nog wist dat ik schreef, enkel mijn bff dan.


    All this dampness is damp.

    Dat snap ik ook. Ik wil ook niet dat mensen die ik ken mijn stories en zo lezen. Gelukkig gebeurt dat niet meer omdat ik het niet meer aan iemand vertel.
    Ik vind het alleen een beetje vaag dat die mensen er om gaan lachen. Dat is wel erg kinderachtig van ze.