Ik ging ongeveer tien kilometer hardlopen en toen wilde ik bij de supermarkt wat te drinken halen. Ik zei tegen mijn vriend -die daar dus werkt, net zoals ik- dat ik spierpijn heb en vanaf toen liepen er steeds twee kerels achter me aan met de boodschap dat ze me wel wilde masseren.
Ik vet chagarijnig weggelopen, had me drinken betaald, stond ik buiten begonnen ze wéér. Toen smste ik me vriend dat ze buiten stonden. Hij kwam vet kwaad naar buiten lopen, hun gingen vet snel weg. Maar toen gingen we samen weer naar binnen en toen mocht hij me naar huis brengen. Ik blij om twee redenen. Ik was weer bij me vriend en ik hoefde niet naar huis te rennen..
[ bericht aangepast op 14 juni 2010 - 9:34 ]
Je bent zowel de weg als degene die hem bewandelt.