• Daar heb ik dus heel hard last van, volgens mij.

    Daarnet ook weer, ik moet morgen een héle grote opdracht inleveren voor Nederlands, het telt ook mee voor een groot deel van m'n examen etc. Wilde het een uur geleden afprinten, maar onze printer is stuk door m'n moeders schuld. Het steunbordje voor de papieren is kapot, waardoor het moeilijk is om de papieren recht te leggen.

    En echt, het printte misschien één millimeter schuin, maar ik was zo hard aan het flippen. Het zag er in mijn ogen gewoon vreselijk uit, het liefst wilde ik die printer gewoon fakking hard tegen de muur gooien. Maar nja, dat zou niet zo heel verstandig zijn. En echt, je weet niet hoe hard ik me heb moeten inhouden om die printer te laten staan waar die stond. Heb een uur lang dezelfde pagina zitten afprinten en telkens met m'n geodriekhoek gemeten hoe schuin het was. Een UUR lang!

    Ik stond echt gewoon te koken van woede en dan komt mijn moeder ook nog eens m'n kamer binnen om tegen me te zeiken dat ik rustig aan moet doen. Kwam ze ook zeggen dat ik moest ophouden met dat stom gedoe, dat het niet boeide of die papieren nu recht waren of niet, dat ik belachelijk aan het doen was. En ze had ook wel gelijk, maar ik was zó kwaad hé. M'n tekst moest en zou recht op het blad staan. En als ze me dan komt storen, moet ik me met al m'n wilskracht tegenhouden om haar niet aan te vallen ofzo. Op zo'n moment wil ik gewoon haar kuthoofd even ineen timmeren. Als ze dan gewoon oprot, gaat het allemaal over. Maar dan blijft ze me gewoon grijnzend en minachtend aankijken, niet van plan om het eerst volgend kwartier weg te gaan, wetend dat ik zó veel moeite doe om haar niet 'aan te vallen'. =/

    En dit soort dingen heb ik de laatste tijd steeds vaker. Meestal alleen thuis en alleen zo hard als m'n moeder er is.

    Echt serieus, dit is niet normaal meer. =/


    dat is zo kut!
    dat heb ik ook wel eens!
    maar dat inhouden is zo fucking moeilijk!!
    x


    we all deserve to die

    Weetje, ik wil ook wel eens dingen tegen de muur aansmijten, wij allemaal toch. Maar mss ben je gewoon een beetje eeen perfectionist en is dat in combinatie met "normale" woedeaanvallen niet zo aangenaam?
    Ik ga niet speculeren erover, ik ben Freud niet.
    Mss is het gewoon een beetje alles dat zich opstapelt? :')


    I lost myself in FM airwaves

    FixedAtZero schreef:
    Weetje, ik wil ook wel eens dingen tegen de muur aansmijten, wij allemaal toch. Maar mss ben je gewoon een beetje eeen perfectionist en is dat in combinatie met "normale" woedeaanvallen niet zo aangenaam?
    Ik ga niet speculeren erover, ik ben Freud niet.
    Mss is het gewoon een beetje alles dat zich opstapelt? :')

    Nou, normaal ben ik helemaal niet perfectionistisch. :')

    En anderen zeggen dan: 'leer je inhouden', maar echt, als ik ze eens zou laten zien hoe het zou zijn als ik me niet inhield, dan liepen ze gillend van me weg.

    Had ik ook last van, zoveel dat ik agressieregulatie trainingen moest volgen. Als je boos word, voel je toch zo'n kriebel door je lijf gaan? Dan zit je adem te hoog.
    Probeer eens als je nog eens boos word, je adem in je buik te houden, lukt het niet, dan zet je je buik gewoon heel overdreven uit.

    Ja ik ken het, had ik ook eens voor school, ik moest een opdracht afhebben voordat school zelfs ook maar begon in september via internet. De vragen en de dingen die in het boek stonden waren zo verschillend, mijn moeder vond dat ik het wel even kon gaan maken (70 opdrachten, zonder een les gevolgt te hebben) dat ik zo kwaad werd. Ik heb het boek op de grond gegooit en ben erop gaan stampen. Het leeft nog hoor.


    Your make-up is terrible

    ik ken het
    als ik boos ben doe ik altijd de deur keihard dichtslaan waardoor mn ouders reageren DOE NOU EENS EVEN NORMAAL en dan stamp ik de trap op en ga ik naar iets staren op me kamer


    cakes taking over the world

    iamacupcake schreef:
    ik ken het
    als ik boos ben doe ik altijd de deur keihard dichtslaan waardoor mn ouders reageren DOE NOU EENS EVEN NORMAAL en dan stamp ik de trap op en ga ik naar iets staren op me kamer


    Dat is nou geen woedeaanval, maar gewoon je puberale hormonen. Heel normaal.


    Your make-up is terrible

    Ik ken het ;_; Bij mij deed mn pc het niet precies op het moment dat ik iets heel belangrijks moest uitprinten. En toen werd ik gewoon zó kwaad. Ik had echt gewoon zin mijn toetsenbord, monitor gewoon alles wat erbij hoort uit het raam te flikkeren. Maar, een half uur daarna was ik nog steeds vet pissig en toen wou ik alles wat ik gewoon zag tegen de muur aangooien.


    Rose houdt van Renée&Benjamin . <3

    Ik heb dat ook altijd hoor. Letterlijk altijd. Als je er nog vaker last van hebt, misschien, heel misschien moet je laten testen of je pddnos of adhd of dergelijk hebt. Ik heb het ook, alhoewel ik weet nog niet wat.


    Nothing lasts forever, for all good things it's true. I'd rather trade it all, while somehow saving you.

    Volgens mij is dat wel normaal hoor, het ligt niet aan jou (:

    Als ik zoiets heb ga ik gewoon keihard met me vuist op mijn bed slaan, of een paar keer keihard de trap op en af rennen. Dat helpt meestal wel :3


    Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.

    Ik ken het. Ik was eens mijn DS kwijt en dat ding heb ik zelf betaald, 180 euro inclusief spel. Nou, ik was de duivel zelve.

    Soms heb ik dat ook met mijn moeder, maar tegen de tijd dat we zo kwaad zijn probeert ze me doorgaans wat aan te doen. Ze dreef me een keer in een hoek en gooide een redelijk zware stoel op me. Zonder na te denken pakte ik dat ding vast en gooide terug.
    Ooit kwam ze eens met een mes aanzetten. Een van de weinige momenten dat ik echt bang was.

    [ bericht aangepast op 23 april 2010 - 11:37 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    FixedAtZero schreef:
    Weetje, ik wil ook wel eens dingen tegen de muur aansmijten, wij allemaal toch. Maar mss ben je gewoon een beetje eeen perfectionist en is dat in combinatie met "normale" woedeaanvallen niet zo aangenaam?
    Ik ga niet speculeren erover, ik ben Freud niet.
    Mss is het gewoon een beetje alles dat zich opstapelt? :')

    Klopt, en dat moet er ooit uit. Soms heb je het gevoel van 'en nu hou ik 't niet meer.'

    Soms verlangt de maatschappij dat we allemaal Freuds zijn.


    No growth of the heart is ever a waste

    dat heb ik ook wel eens...
    dat inhouden is echt zooo k*t!! (duivel)
    ik heb een keer dwars door een houten kist heen getrapt omdat ik zo boos was ;S
    ik heb het meestal met mijn vader, omdat die zo megairriterendaltijd rustig blijft ;@
    dat hoort toch ckerss niet?? dan word ik echt zooo pissig...


    The clouds i can handle, but i can't fight an eclipse.

    ben ik de enige die dat nooit heeft :')
    mijn ouders zouden me vermoorden :'D maar goed die zijn streng , heb het altijd zo geweten dat ik het kalm aan moest doen ^^


    Read this upside down: 370HSSV 0773H

    Lagoon schreef:
    Volgens mij is dat wel normaal hoor, het ligt niet aan jou (:

    Als ik zoiets heb ga ik gewoon keihard met me vuist op mijn bed slaan, of een paar keer keihard de trap op en af rennen. Dat helpt meestal wel :3

    Geloof me, dit is niet normaal. :'D

    Ik weet wanneer ik woedend ben, maar deze woedeaanvallen zijn echt niet goed. Ik krijg het steeds vaker en vaker en mijn moeder maakt het altijd nog tien keer erger, gewoon door in m'n buurt te zijn. Je wilt serieus niet weten tot wat ik dan in staat zou zijn als bepaalde voorwerpen binnen handbereik liggen. ._.