Wij gaan dus aan het eind van het schooljaar naar luxemburg, vijf dagen. Ik en zeven vriendinnen hadden ons ingeschreven op een acht-persoonskamer. Nu zijn we met twee anderen meisjes ingedeeld. Opzich niet zo'n drama, vind ik. Maar de rest van mijn groep vind van wel, aangezien die meisjes redelijk asociaal zijn. Oké, ik vind het ook niet prettig dat ze in elke zin kanker zeggen, maar daar moet ik me maar over heen leren zetten.
Ook heeft een meisje uit mijn groep ruzie met één van die meisjes en nu is ze bang dat ze enorme ruzie krijgt in de kamer. Ja, dat vind ik wel erg. Maar wij zijn met zijn achten en hun met zijn tweeën, dus het lijkt mij logisch wie de ruzie wint -als er al ruzie komt-
We zijn al naar een leraar gegaan, maar ze kunnen niets meer veranderen. Zeggen ze tenminste.. Maarja, ik snap eigenlijk niet waar mijn vrienden zo'n probleem van maken.
Je bent zowel de weg als degene die hem bewandelt.