Ik heb een gedicht geschreven. Het staat ook op mijn profiel maar ik wil het ook graag hier even kwijt. En ik wil even weten wat jullie er van vinden. Mij emotioneert het heel erg als ik perfect luister van Simple Plan, ook om deze reden. Dit doet pijn om te voelen.. maar hier het gedicht:
Sorry dat je nooit trots kan zijn..
En nooit kan worden..
Sorry dat ik je nooit meer wil zien..
Maar het is je eigen schuld..
Je maat mijn leven kapot..
Breekt mijn hart..
En nooit kan je hem meer helen..
Nooit zal je zien waar ik sta..
Wat er van me geworden is..
Hoe ik nu ben..
Het is beter zo..
Je zou het toch niet accepteren..
Terug naar die hel..
Wat je me hebt aangedaan..
Voor altijd in mijn gedachten gebrand..
Ik kan het niet vergeten..
Hoe erg het ook is..
Sorry dat het zo gelopen is..
Zo is het leven..
En zo zal het altijd lopen..
Sorry dat ik bang voor je ben..
De angst zit te diep..
Opgesloten door mijn pijn..
Waarom ben je niet zoals iedereen?..
Normaal en trots?..
Op mij..
Om wat ik geloof en wil geloven..
Om wie ik ben..
Weet dat ik je haat!..
Maar ergens misschien diep in mijn hart..
Hou ik van je..
Sorry dat ik besta..
Het spijt me.. Papa..
En?
I can't be perfect..