Ik keek naar mijn hand en zag een meikever, zachtjes liep hij over mijn hand. Het was alsof hij me kwam troosten, alsof hij wist wat er hier binnen gebeurde. ‘Hoi kleine vriend.’ Zei ik zachtjes terwijl ik hem over mijn wijsvinger liet lopen. ‘ Ben jij ook zo alleen, net als ik?’ Er kwam natuurlijk geen antwoord, maar toch voelde ik me iets beter met hem zo naast me. Elk ander mens had hem dood geslagen, maar ik niet. Hij verdiende net zo goed een plekje hier als jij en ik. En dus liet ik hem gaan. Ik hield mijn vinger uit het raam en de wind nam hem mee. Hij zou een reis maken, net als ik. ‘Dag meikever.’ Mompelde ik zachtjes.
Dit is een stukje uit mijn nieuwe verhaal ' Junebug' maar ik kom niet op een paar dingen :
Welke celeb moet erin-ja er komt een celeb in, graag een amerikaanse-
Welke naam voor de hoofdpersoon?
We can only learn to love by loving.
