ik heb tegenwoordig een beetje een 'I don't give a shit about this fucking world' attitude.
Vooral school kan me gestolen worden en ik vind rust in mijn muziek. Die loopt uit van pop naar punk en old school boysbands tot alternatiieve rock. Mijn stijl is een kruising van Emo, rock en punk met mijn eigen touch eraan.
Ohja, en ik heb een hekel aan mensen die enkel kunnen zeggen 'Ik ben mezelf' of 'Ik heb mijn eigen stijl' ipv een deftige omschrijving zoals ik te geven.
Iedereen is zichzelf, we worden niet bestuurd door iemand anders, dus ik vind het absurd om enkel dat te zeggen want dat is een feit, geen omschrijving.
You are the poetry Shakespeare was missing.